Галерэя старых майстроў: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
арфаграфія |
|||
Радок 18:
== Збор Ветынаў ==
Як і ў многіх манаршых рэзідэнцыях, пачатак сусветна вядомаму збору быў пакладзены заснаваным У 1560 годзе кабінетам прыгожых мастацтваў (Kunstkammer), дзе разам з прыроднымі феноменамі, вырабамі ручной працы выстаўляліся
Сістэматычна ж збіраць творы старых майстроў пачаў курфюрст [[Аўгуст Моцны|Аўгуст II Моцны]] (1670-1733), які славіўся знаўцам мастацтва і перабудаваў ўвесь цэнтр Дрэздэна. У 1722 годзе адбылася інвентарызацыя збору жывапісу, вылучанага з кунсткамеры. Па загадзе курфюрста яго выставілі на агляд прыдворнай шляхты ў перабудаваным будынку прыдворнай стайні. Акрамя жывапісу, збор саксонскіх курфюрстаў ўключаў унікальную калекцыю [[фарфор]]у, цікавую падборку навуковых інструментаў і гравюрны кабінет - старэйшая ў Цэнтральнай Еўропе калекцыя графікі.
Запал да
У 1741 году Аўгуст III набыў 268 палотнаў са збору Валенштэйна, у тым ліку «У зводніцы» [[Ян Вермеер|Яна Вермеера Дэлфцкага]]. Трохі пазней за імі рушылі ўслед шматлікія працы з каралеўскай галерэі ў Празе, а ў 1745 годзе - «сто лепшых карцін» са збору збяднелага герцага Мадэнскага, сярод якіх былі працы Карэджа, [[Веласкес]]а, [[Тыцыян]]а. Калекцыя галерэі адлюстроўвала густы еўрапейскай арыстакратыі эпохі Асветы. "Каралём мастакоў" у той час лічыўся [[Рафаэль]], а яго лепшай станковага працай - «Сікстынская Мадонна». Гэтае палатно ўдалося прывезці з царквы Сан-Сікста ў [[П'ячэнца]].
| |||