Людвік Тышкевіч: Розніца паміж версіямі
Новая старонка: '{{Шляхціч |беларускае імя=Людвік Тышкевіч |поўнае імя= |арыгінальнае імя= |партрэт= |шырыня ...' |
(Няма розніцы)
|
Версія ад 21:43, 8 лістапада 2012
Людвік Тышкевіч (1748 — 26 чэрвеня 1808) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Генерал-ад’ютант (з 1772), пісар вялікі літоўскі (1775—1780), гетман польны літоўскі (з 1780), падскарбі вялікі літоўскі (з 1791) і маршалак вялікі літоўскі (з 1793). Кавалер ордэнаў Святога Станіслава (1778), а таксама расійскіх Андрэя Першазванага[1] (1787) і Аляксандра Неўскага (1787)[2].
| Людвік Тышкевіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| польск.: Ludwik Skumin Tyszkiewicz | |||||||
.jpg) | |||||||
 Герб «Ляліва» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ігнацы Патоцкі | ||||||
| Пераемнік | пасада скасавана | ||||||
| Нараджэнне | 1748 | ||||||
| Смерць | 26 чэрвеня 1808 | ||||||
| Род | Тышкевічы | ||||||
| Бацька | Юзаф Тышкевіч | ||||||
| Маці | Ганна Пацей | ||||||
| Жонка | Канстанцыя Панятоўская | ||||||
| Дзеці | Ганна | ||||||
| Член у | |||||||
| Дзейнасць | дыпламат | ||||||
| Прыналежнасць | Расійская імперыя | ||||||
| Званне | генерал-ад’ютант | ||||||
| Узнагароды |
    |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
Прадстаўнік шляхецкага роду Тышкевічаў гербу «Ляліва», сын Юзафа і Ганны з Пацеяў.
У 1778 абіраўся маршалкам сойму. У вайну Расіі з Рэччу Паспалітай, на сходзе 23 ліпеня 1792 падтрымаў прапанову караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага пра яго далучэнне да Таргавіцкай канфедэрацыі, што пазней зрабіў сам. У 1795 узначаліў дэпутацыю Вялікага Княства Літоўскага да імператрыцы расійскай Кацярыны ІІ.
Атрымаў у спадчыну ад бабулі Саламеі Радзівіл маёнтак у Горадні. У 1792 збудаваў палац у Варшаве.
У 1775 парадніўся з паноўным родам Панятоўскіх, ўзяўшы шлюб з дачкою Казіміра Канстанцыяй Панятоўскай. Быў апошнім мужчынскім прадстаўніком галіны Скумінаў-Тышкевічаў.
Зноскі
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.
- ↑ Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.