Пётр Весялоўскі

Пётр Весялоўскі (? — пасля 10 верасня 1619) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Падскарбі дворны (1590—1598), маршалак надворны (1598—1615) і вялікі літоўскі (з 1615).

Пётр Весялоўскі
Надмагілле Пятра Весялоўскага
Герб «Агеньчык»
Вялікі маршалак літоўскі 1615 — 1619
Папярэднік	Крыштаф Дарагастайскі
Пераемнік	Ян Станіслаў Сапега
Нараджэнне	XVI стагоддзе
Смерць	1619(1619)
Месца пахавання	Беластоцкі сабор[d]
Род	Весялоўскія
Бацька	Пётр Весялоўскі
Маці	Кацярына з Валовічаў
Жонка	Соф’я з Любамірскіх
Дзеці	Крыштаф
Дзейнасць	дзяржаўны дзеяч
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Трымаў Тыкоцінскае, Ковенскае (з 1592) і Васількаўскае (з 1603) староствы.

Біяграфія

Ю. Азямблоўскі, 1840

Прадстаўнік шляхецкага роду Весялоўскіх гербу «Агеньчык» зменены, сын Пятра і Кацярыны з Валовічаў. Атрымаў адукацыю ў нямецкіх рэфармацыйных універсітэтах, пазней перайшоў у каталіцтва.

Займаў шэраг дзяржаўных пасадаў, у тым ліку каралеўскага сакратара. Быў адным з 6 прадстаўнікоў ад шляхецкага стану на канвакацыйным сойме 1573.

Збудаваў у Беластоку палац паводле праекту архітэктара Якуба Брэтвуса. Меў летнюю рэзідэнцыю ў вёсцы Каменная каля Дубровы Беластоцкай. Фундаваў мураваны Фарны касцёл ў Беластоку, а таксама касцёл у Старой Каменнай. Апошні ў наш час з'яўляецца найстарэйшым драўляным збудаваннем Падляшша.

У 1579 ажаніўся з Соф’яй Любамірскай, у шлюбе з якой меў сына Крыштафа.

Літаратура

• Весялоўскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.