Беларусы Чэхіі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 2:
 
== Гісторыя і сучаснасць ==
У 20 стагоддзі Прага стала цэнтрам беларускага эмігранцкага руху. У 1918-25 консулам [[БНР]] быў М.Вяршынін. У 1920-30 гг. у Празе, Подзебрадзі, Пшыбраме, [[Брно]] дзякуючы матэрыяльнай падтрымцы чэхаславацкага ўрада і грамадскага чэшска-украінскага камітэта дапамогі украінскім і беларускім студэнтам вучыліся каля 300 студэнтаў з Заходняй Беларусі, сярод іх — В.Вальтар, [[Язэп Мамонька|Я.Мамонька]], С.Бусел, [[Янка Геніюш|Я.Геніюш]], Л.Красоўская, Л.Рыдлеўскі, М.Чарнецкі. Пры Украінскай гаспадарчай акадэміі ў Подзебрадзі ў 1925-27 гг. дзейнічаў Беларускі студэнцкі гурток. 1 лістапада 1923 г. у Прагу пераехалі ўрад і прэзідыум Рады БНР (У тым ліку [[Пётр Антонавіч Крачэўскі|П.Крачэўскі]] і [[Васіль Іванавіч Захарка|В.Захарка]]), якія дзейнічалі да сакавіка 1943 года (як эмігранці ўрад да 1925 года). У міжваенны перыяд існаваў шэраг беларускіх устаноў: Аб'яднанне беларускіх студэнцкіх арганізацый, Беларускае (Крывіцкае) культурнае таварыства імя Ф.Скарыны, Беларускі навуковы кабінет, у 1928 г. заснаваны Беларускі загранічны архіў. У 1941 г. дзейнічалі [[Карэспандэнцыйныя курсы беларусаведы]].
 
Пасля Другой Сусветнай вайны ў Празе жылі 300 беларускіх сем'яў. Тут жылі і працавалі [[Ларыса Геніюш]], [[Міхаіл Забэйда-Суміцкі]].