Віктар Сянкевіч: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў роднай вёсцы, а потым у Глыбокім. У час [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] трапіў у [[Германія|Германію]], а потым у [[Францыя|Францыю]], дзе ўдзельнічаў у [[Рух Супраціўлення|руху Супраціўлення]]. Затым як ураджэнец [[II Рэч Паспалітая|II Рэчы Паспалітай]] быў перавезены амерыканцамі ў [[Італія|Італію]], уключаны ў [[армія Андэрса|Польскі корпус генерала Андэрса]]. Удзельнічаў у вызваленні [[Балоння|Балонні]]. Пасля вайны вучыўся ў Польскай гімназіі ў Італіі. Там жа ўдзельнічаў у арганізацыі Першага з'езда беларусаў-вайскоўцаў з корпуса Андэрса. Быў таксама адным з заснавальнікаў [[Згуртаванне беларусаў у Вялікабрытаніі|Згуртавання беларусаў у Вялікабрытаніі]].

У [[1958]] г. В. Сянкевіч скончыў філасофскі факультэт [[Мадрыдскі ўніверсітэт|Мадрыдскага ўніверсітэта]]. Абараніў доктарскую дысертацыю пра пачаткі [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]]. У 1958–1961 гг. працаваў у беларускай секцыі Іспанскага радыё. Затым супрацоўнічаў з [[Радыё «Свабода»]], вёў там «Беларускі гістарычны каляндар». Шматлікія матэрыялы на гістарычныя тэмы друкаваў у эмігранцкім часопісе «На шляху» (быў яго заснавальнікам), газетах «[[Бацькаўшчына (1947)|Бацькаўшчына]]», «[[Беларус (1950)|Беларус]]» і інш. Разам з [[К. АкуламАкул]]ам быў аўтарам большасці артыкулаў у ваенна-гістарычным часопісе «[[Зважай!]]», які выдаваўся ў канадскім горадзе [[Таронта]]. Цяпер В. Сянкевіч на пенсіі. Жыве у горадзе [[Сан-Францыска]] ([[ЗША]]).