Францішак Грышкевіч: Розніца паміж версіямі

'''Францішак ГРЫШКЕВІЧ''' ([[{{ДН|||1904]] ці }}/[[1906]], [[горад Сухаволя|г. Сухаволя]], Сакольскага пав. Гродзенскай губ., цяпер [[Падляскае ваяводства|Падляшскае ваяводства]], [[Польшча]] — {{ДС|||1946}}, [[Мінск]], [[НКДБ]])  — беларускі [[паэт]], публіцыст, [[перакладчык]], педагог.

У [[1926]] скончыўСкончыў [[Віленская беларуская гімназія|Віленскую беларускую гімназію]] (1926). Нелегальна перайшоў польска-чэшскую мяжу, паступіў на літаратурны ф-тфакультэт Карлава ун-тауніверсітэта ([[Прага]])., Скончыўякі ягоскончыў ўу [[1931]] годзе са ступенню доктара філасофіі. ПачаўДэбютаваў друкаваццау здруку ў [[1924]] годзе. Публікаваўся ў газ.газетах «[[Беларуская крыніца]]», «Сялянская ніва», час.часопісах «Студэнцкая думка», «Родныя гоні», «Іскры Скарыны», «Крыгалом», «Беларускі летапіс», [[Przegląd Wileński (1911)|«Przagląd Wileński»]]. Перакладаў з чэшскай, нямецкай, сербахарвацкай, украінскай, славенскай моў. У Празе актыўна супрацоўнічаў з час.часопісам «Slovanský přehled», рэцэнзаваў у ім мінскія выданні. Вярнуўся ў [[Вільня|Вільню]]. Служыў у польскім войску. Потым быў без працы. Пасля ўступлення савецкіх войск у Вільню супрацоўнічаў з новай уладай; пісаў для газ.газет {{Не перакладзена 3|Prawda Wileńska|«Prawda Wileńska»|pl|Prawda Wileńska}}; у [[1940]] годзе загадваў бел.беларускімі школамі Віленскай школьнай акругі. Падчас нямецкай акупацыі працаваў дырэктарам [[Віленская беларуская гімназія|Віленскай беларускай гімназіі]] (1941—441941—1944). Удзельнічаў у 2-м Усебеларускім кангрэсе (чэрв.чэрвень [[1944]]), за што, пасля ўступлення ў ліп.Вільню Чырвонай Арміі, быў арыштаваны ў Вільні,ліпні пасля1944 ўступлення туды Чырвонай Арміігоду. Прывезены ў Мінск, дзе, паводле ўскосных сведчанняў, скончыў жыццё самагубствам.

Друкаваўся з 1924 году. Лепшыя вершы пазначаны тонкім лірызмам, філасафічнасцю, у некаторых матывы песімізму (зборнік «Веснавыя мелодыі», 1927). Пісаў апавяданні («Куцця ў чужыне», «У каладныкалядны вечар»), выступаў як крытык, прапагандыст беларускай літаратуры ў [[Чэхаславакія|Чэхаславакіі]] («Беларускае літаратурнае творства ў расейскім перакладзе», 1927; «Кароткі агляд дзеі ўкраінскае літаратуры», «Літаратурныя запіскі», 1928; рэцэнзіі на кнігі паэзіі і прозы [[Вінцук Адважны|В. Адважнага]], [[Н. Арсеннева]]й, [[М. Багдановіч]]а, М. Зарэцкага, [[Х. Ільяшэвіч]]а, [[Я. Колас]]а, [[Рыгор Мурашка|Р. Мурашкі]], [[Кузьма Чорны|К. Чорнага]] і інш.). Аўтар публіцыстычных артыкулаў «Каталіцкая місія на Беларусі» (1925), «Наш вечны сон» (1926), «Аб паходжанні нашае мовы» (1928), «У лабірынце маладое беларускае думкі» (1931). Пераклаў на беларускую мову паасобныя творы [[І. В. Гётэ]], [[О. Жупанчыч]]а, [[І. Франко]] і інш.