Гаўрыла Харытонавіч Вашчанка: Розніца паміж версіямі

'''Гаўрыла Вашчанка''' (н. [[{{ДН|20 чэрвеня]]|6|1928}}, [[1928]], вёска Чыкалавічы|Чыкалавічы]], [[Брагінскі раён]], [[Гомельская вобласць]])  — беларускі мастак, жывапісец. Народны мастак Беларусі (1988). Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі (1977). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1987).

Скончыў [[Львоўскі інстытут прыкладнога і дэкаратыўнага мастацтва]] (1955). Працуе ў галіне [[станковы жывапіс|станковага жывапісу]], акварэлі, манументальнай размалёўкі і вітражу. Работы вылучаюцца жанравай і тэматычнай разнастайнасцю, роздумам над актуальнымі праблемамі часу і мінуўшчынай роднай зямлі, патрыятызмам: «Маё Палессе», «Дума пра хлеб» (абедзве 1973), «Мацярынскія крылы» (1975), «Нацюрморт з барэльефам Гусоўскага» (1986) і інш. Важным падзеям беларускай гісторыі прысвечаны палотны «Грунвальдская бітва» (1985), [[трыпціх]] пра [[Паўстанне Каліноўскага|паўстанне К.Каліноўскага]] «За зямлю, за волю» (1983), «Балада пра мужнасць» (1974) і інш. Стварыў партрэты пісьменнікаў, асветнікаў, дзяржаўна-палітычных дзеячаў Беларусі - — [[Я. Купала|Я. Купалы]], [[Я. Колас]]а, [[Еўфрасіння Полацкая|Еўфрасінні Полацкай]], [[Кірыла Тураўскі|Кірылы Тураўскага]], [[К. Астрожскі|К. Астрожскага]], [[С. Будны|С. Буднага]], [[В. Цяпінскі|В. Цяпінскага]] і інш. Персанальная карцінная галерэя Вашчанкі з [[2002]] дзейнічае ў [[Гомель|Гомелі]]. Зрабіў манументальныя размалёўкі «Зямля светлагорская» (1972, [[Палац культуры хімікаў, Светлагорск|Палац культуры хімікаў у Светлагорску]]), «Асветнікі» (1976, [[Дом настаўніка, Мінск|Дом настаўніка ў Мінску]]), вітражы ў [[Касцёл Святых Сымона і Алены|касцёле Сымона і Алены]] (1974, Мінск) і інш.