Менандр

Менандр (Μένανδρος; каля 342 да н.э., Афіны — каля 291 да н.э.) — старажытнагрэчаскі паэт.

Прадстаўнік т.зв. новай атычнай, ці сямейна-бытавой, камедыі. Напісаў больш за 100 твораў. Некаторыя з іх былі вядомы праз рымскіх пераймальнікаў Плаўта і Тэрэнцыя. Арыгіналы выяўлены і апублікаваны ў XX ст.: поўны тэкст камедыі «Сугней», амаль цалкам «Саміянка», першая палова камедыі «Шчыт», вялікія эпізоды з камедый «Трацейскі суд», «Адрэзаная каса», фрагаенты з «Сікіёнца» і «Ненавіснага». Узбагаціў традыцыйныя камедыйныя тыпы новымі, індывідуальнымі рысамі. 3 гуманістычных пазіцый у духу этыкі філосафа Эпікура разглядаў маральныя праблемы, пытанні быту, сям'і, чалавечых адносін. Адметныя дасціпным сюжэтам, тонкім гумарам, вытанчаным стылем, яго камедыі паўплывалі на творчасць П. Кальдэрона дэ ла Баркі, Лопэ дэ Вэгі, У. Шэкспіра, Мальера, К. Гальдоні.

Літаратура

• Малюковіч С. Менандр // БЭ ў 18 т. Т. 10. Мн., 2010.