Махамед Нагіб: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
др рэкатэгарызацыя using AWB |
||
Радок 3:
У пачатку 20-х пераехаў з [[Горад Хартум|Хартума]] ў [[Каір]], дзе спачатку працаваў ахоўнікам, а затым паступіў на службу ў войска. Нагіб пабудаваў даволі ўдалую ваенную кар'еру, да [[1940]] г. зрабіўся адным з найбольш высокапастаўленых егіпецкіх вайскоўцаў. Тым не менш, ён не заслугоўваў палітычнага даверу караля і двойчы спрабаваў падаць у адстаўку. Абодва разы кароль не задаволіў яго прашэнне. У [[1948]] г. удзельнічаў у вайне з [[Ізраіль|Ізраілем]].
У [[1949]] г. Нагіб таемна ўступіў у {{нп3|Рух свабодных афіцэраў, Егіпет|рух «Свабодныя афіцэры»|en|Free Officers Movement (Egypt)}}, які склаў ядро апазіцыі каралю. [[23 ліпеня]] [[1952]] г. сумесна з [[Гамаль Абдул Насер
Аднак адразу ж пасля прыходу да ўлады пачаліся спрэчкі з нагоды новага курсу Егіпта, у выніку ўжо ў [[1954]] рашэннем Савета рэвалюцыйнага кіраўніцтва Нагіб быў зняты з паста. Насер, у прыватнасці, прад'явіў яму абвінавачванні ў дыктатарскіх амбіцыях.
{{DEFAULTSORT:Нагіб}}▼
{{Прэзідэнты Егіпта}}
[[Катэгорыя:Асобы]]▼
{{Normdaten
Радок 22 ⟶ 18:
|WP=
}}
▲{{DEFAULTSORT:Нагіб}}
[[ar:محمد نجيب]]
| |||