Троіцкі летапіс: Розніца паміж версіямі

Магчыма, з'яўляецца спісам збору 1408 года мітрапаліта Кіпрыяна. Меркаваны аўтар — [[Епіфаній Прамудры]], манах Троіцка-Сергіевай лаўры, сакратар мітрапаліта Фоція. Летапіс напісаны паўуставам XV ст. на 371 пергаментным аркушы. Выяўлены ў бібліятэцы манастыра ў 1760-х гадах акадэмікам Пецярбургскай АН [[Герхард Фрыдрых Мілер|Г. Ф. Мілерам]] і названы па месцы знаходкі. ЗгарэлаЗгарэў ўу маскоўскім пажары 1812 годугода.

Запісы падзей у летапісе пачынаюцца з Аповесці мінулых гадоў, працягваецца да 1408 годугода і завяршаюцца нашэсцем Эдыгея. Змяшчае аповед пра Кулікоўскую бітву, нашэсце Тахтамыша і інш. На апошніх 20 аркушах аповед пра жыццё Сергія Раданежскага. Летапіс адмоўна выказваецца пра Дзмітрыя Данскога і прыхільны яго праціўнікам — [[Альгерд]]у, вял.кн.літоўскаму, і [[Міхаіл Аляксандравіч Цвярскі|Міхаілу]], вял.кн.цвярскому.

М. М. Карамзін у «Гісторыі дзяржавы Расійскай» уважліва паставіўся да Троіцкага летапісу, даючы з яеяго выпісы, зробленыя да 1812 года. Паводле Карамзіна, Троіцкі летапіс — частка нейкага ранняга летапісу, які ён называў «Летапісец вялікі рускі». А. А. Шахматов сцвярджаў падабенства Троіцкага летапісу да [[Лаўрэнцеўскі летапіс|Лаўрэнцеўскага]]. Спробы рэканструяваць тэкст Троіцкага летапісу рабіў М. Д. Прысё́лкаў.