Рухавік Стырлінга: Розніца паміж версіямі

Рухавік Стырлінга быў створаны шатландскім святаром [[Робэрт Стырлінг|Робэртам Стырлінгам]]. Упершыню запатэнтаваны [[27 верасня]] [[1816]] года ([[патэнт]] № 4081 на "машыну, якая вырабляе сілу руху з дапамогай нагрэтага паветра". Потым неаднаразова дапрацоўвалася і ў [[1827]] і [[1840]] гадах вынаходнік атрымаў яшчэ два патэнты (№ 5456 і 8652) на больш дасканалыя варыянты сваёй машына. Было зроблена некалькі рухавікоў для прамысловага ўжывання, адна зь іх - на ліцейнам заводзе ў Дандзі (1845 год). Але тады "стырлінгі" ня мелі посьпеху з-за нізкай надзейнасьцінадзейнасці і невысокіх паказальнікаў, бо не было матэр'ялаў якія б маглі працаваць пры высокай тэмпературы і ціску.

У 1938 годзе інжынеры кампаніі Philips прыстасавалі рухавік Стырлінга для прывада генератараў у неэлектрафаваных раёнах. А у 1945 супрацоўнікі той жа кампаніі сталі выкарыстоўваць "стырлінгі" як [[халадзільная машына|халадзільную машыну]]: яны пры дапамозе [[электраматор]]а раскруцілі вал [[рухавік]]а і ахладзілі галоўку. У 1972 быў пабудаваны экспераментальны аўтамабіль Ford Torino з чатырохцыліндровым "стырлінгам" магутнасцю 172 конскія сілы. Але рухавікі Стырлінга, у адрозьненніадрозненні ад [[рухавік унутранага згарання|рухавікоў унутранага згарання]], няне могуць быстра мяняць сваю магутнасць (гэты недахоп маюць і астатнія рухавікі знешняга згараньнязгарання, бо каб зрэагавацьадрэагаваць на змяненне цеплавога патоку ад крыніцы цяпла, якая месціца звонку, патрэбен час). Таму іх ужыванне на транспарце зараз абмяжоўваецца некаторымі мадэлямі падводных лодак дады яхт (з-за бязшумнасці гэтых рухавікоў).

У наш час NASA цікавіцца "стырлінгамі" ў якасці сродка для атрымання электрычнасьціэлектрычнасці ў космасе.

''Альфа Стырлінг'' мае два асобных сілавых поршня ў асобных цыліндрах. Адзін поршан — гарачы, другі — халодны. Цыліндар з гарачым поршнем знаходзіцца ў цеплаабменніку з больш высокай температурай, у той час як цыліндар з халодным поршнем знаходзіцца у больш халодным цеплаабменніку. У гэтага тыпу рухавіка адносіна магутнасці да аб'ёму дастаткова высокая, але, нажаль, у Альфа Стырлінга ёсць шэраг тэхнічных недахопаў, якія вызваны высокай температурай «гарачага» поршня і яго ізаляцыі.

Ніжэй паказаны анімацыя альфа Стырлінга і яго стан у некаторых пунктах. РэгенераторРэгенератар змешчаны ў трубцы, што злучае халодны і гарачы цыліндры і на схемах не паказаны. Крывашыпна-шатунны механізмеханізм паказаны спрошчана.

| valign="top" |[[Image:Alpha Stirling frame 12.png|216px|thumb|1. Большасць рабочага цела кантактуе з сценкай гарачага цыліндра, ён награваецца і пашыраецца, што прыводзіць у рух гарачы поршань. ПашырэннеКалі ў гарачым поршне для газа працягваеццабольш не стае месца, ён паступова праходзіць і уў халоднымхалодны цыліндрыцыліндар.]]

| valign="top" |[[Image:Alpha Stirling frame 16.png|216px|thumb|2. Газ зараз займае максімальны аб'ём. Поршань гарачага цыліндра пачынае за кошт энергіі руха халоднага поршня выштурхоўваць газ з гарачага цыліндра ў халодны, дзе ён ахалоджваецца і, адпаведна, паніжае свой ціск і аб'ём.]]

| valign="top" rowspan="2"|[[Image:Alpha Stirling.gif|216px|thumb|Альфа Стырлінг., Анімацыяанімацыя.]]

| valign="top" |[[Image:Alpha Stirling frame 8.png|216px|thumb|4. Газ амаль увесь выцесніны ў гарачы поршань. Ён зараз займае мінімальны аб'ём і гатовы зноў паўтарыць цыкл.]]

Бэта Стырлінг уУ рухавікоў бэта-тыпа цыліндар толькі адзін, гарачы з аднаго канца і халодны з іншага. Унутры цыліндра рухаюцца поршань (з якога знімаецца магутнасць) і "выцясняльнік", які змяняе аб'ём гарачай поласці. Газ перапампоўваецца з халоднай часткі цыліндра ў гарачую праз рэгенератар.