Пінскае княства: Розніца паміж версіямі

'''ПінскаеПі{{націск}}нскае княствакня{{націск}}ства''' — удзельнае княства з цэнтрам у [[Пінск]]у, якое вылучылася з [[Тураўскае княства|Тураўскага княства]] ў другой палове [[XII ст.|XII стагоддзя]]. Знаходзілася ў вярхоўях [[Прыпяць|Прыпяці]] і нізоўях яе прытокаў [[Ясельда|Ясельды]], [[Піна|Піны]], [[Стыр|Стыры]] і [[Гарынь|Гарыні]].

У XII—[[XIII ст.|XIII]] стагоддзях было цесна злучаназвязана з Тураўскім княствам, знаходзілася пад уплывам [[Кіеўскае княства|Кіеўскага]] і [[Уладзіміра-Валынскае княства|Ўладзіміра-Валынскага княстваў]].

Каля [[1174]] угода ў пісьмовых крыніцах асобна згадваюцца «''князі тураўскія і пінскія''», якія ўдзельнічалі ў паходзе на [[Кіеў]] князя [[Андрэй Багалюбскі|Андрэя БоголюбскогоБагалюбскага]]. Першыя князі Пінскага княства — [[Яраслаў Юр'евіч|Яраслаў]] і [[Яраполк Юр'евіч|Яраполк]], сыны тураўскага князя [[Юрый Яраслававіч|Юрыя Яраславіча]]. Яраслаў у [[1183]] годзе ўдзельнічаў у паспяховым паходзе рускіх князёў на [[полаўцы|полаўцаў]]. Яраполк згадваецца ў [[1190]] пры апісанні яго вяселля.

У [[1204]] годзе, згоднапаводле Іпац'еўскамуеўскага летапісу, ўзгадваеццазгадваецца пінскі князь Уладзімір, магчыма, сын Яраслава Юр'евіча, захопленага падчас барацьбы за Ўладзіміра-Валынскае княства. Пад [[1226]]/[[1227]] годам згадваецца пінскі князь Расціслаў, які няўдала супернічаў за [[Чартарыйск]] з [[Даніла Галіцкі|Данілам Галіцкім]]. У [[1229]] годзе падчас паходу [[Валынь|валынскіх]] князёў на палякаў Уладзімір быўУладзіміра пакінутыпакінулі абараняць [[Бярэсце]] ад [[яцвягі|яцвягаў]]. Княства моцна пацярпела ад шматлікіх набегаў [[літва, племя|літвы]] на Валынь, якія здзяйсняліся праз ПінскПінскую зямлю. У падзеях, злучаныхзвязаных з барацьбой уладзімірскіх князёў з [[ВКЛ|Літвой]] у [[1247]], згадваецца князь Міхаіл, а ў падзеях [[1262]] года пінскія князі [[Федар Уладзіміравіч|Фёдар]], [[Дзямід Уладзіміравіч|Дзямід]] і [[ЮрыіЮрый Уладзіміравіч|ЮрыЮрый Ўладзіміравічы]]. Пра апошняга вядома, што ён памёр у [[1292]] годзе.

Пасля забойства заснавальнікапершага [[ВКЛ|Вялікага княствакнязя Літоўскага]] [[Міндоўг]]а ў [[1263]] ў Пінск бегзбег яго сын [[Войшалк]], які прыняў [[праваслаўе|праваслаўны]] манаскі пострыг. Пры [[Гедымін]]е (ці нават раней) княства ўвайшло ў склад Вялікага княства Літоўскага. У [[1320]] яно прыналежаланалежала [[Нарымонт Гедзімінавіч|Нарымунту Гедымінавічу]], а з [[1348]] яго сынам [[Міхаіл Нарымунтавіч|Міхаілу]], [[Васіль Нарымунтавіч|Васілю]] і [[Юрый Нарымунтавіч|Юрыю]], якія кіравалі княствам да смерці [[Юрый Сяменавіч|Юрыя Сямёнавіча]], пасля чаго княства перайшло [[вялікія князі літоўскія|вялікаму князю]] [[Жыгімонт Кейстутавіч|Жыгімонту]].