Мікалай Уладзіслаў Юдзіцкі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
EmausBot (размовы | уклад)
арфаграфія
Радок 52:
Па вяртанні дахаты, у час [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай, 1654-1667|вайны Рэчы Паспалітай з Расіяй]] ([[1654]]—[[1667]]) камандаваў харугвай і коннымі злучэннямі пад кіраўніцтвам [[гетман вялікі літоўскі|гетмана вялікага літоўскага]] [[Януш Радзівіл|Януша Радзівіла]]. [[11 красавіка]] 1654 года [[кароль]] [[Ян Казімір]] афіцыйна прызначыў яго [[Генерал артылерыі літоўскай|генералам артылерыі]] і войскаў чужаземнага аўтараменту.
 
У жніўні 1654 году Януш Радзівіл прызначыў яго камандзірам сваіх войскаў у колькасьціколькасці 5000 кавалерыі, якія стаялі ў 5 км ад [[Вільня|Вільні]]. Пасля здабыцця Вільні маскоўскім войскам Юдзіцкі адышоў на [[Жамойць]]. ТамакаТам быў арыштаваны прыхільнікамі Януша Радзівіла за адмову падтрымаць [[Кейданская ўніяунія|Кейданскую ўніюунію]]. Перададзены Радзівілам шведам. Уцёк з няволі ў [[1656]] годзе. [[8 лютага]] [[1660]] года яго аддзел у 4000 чалавек быў разбіты маскоўцамі ў [[бітва пад Мядзелам|бітве пад Мядзелам]]. З [[23 сакавіка]] па [[28 чэрвеня]] 1660 года кіраваў гераічнай абаронай [[Ляхавіцкі замак|Ляхавіцкага замка]].
 
Удзельнічаў у [[Бітва пад Палонкай|Палонкаўскай бітве]] і [[Бітва на Басі|бітве на Басі]]. [[26 кастрычніка]] [[1660]] стаў камендантам правага крыла літоўскага войска. У сакавіку [[1661]] асадзіў Дзісну, а потым з 20 харугвамі вершнікаў рушыў наўздагон за адыходзячымі расійскімі войскамі [[Іван Андрэевіч Хаванскі|Івана Хаванскага]]. І гнаў іх ажно да [[Пскоў|Пскова]]. [[29 сакавіка]] 1661 яму здалася Дзісна. Удзельнічаў [[4 лістапада]] 1661 года ў [[Бітва пад Кушлікамі, 1661|Кушліцкай бітве]]. [[9 красавіка]] [[1662]] нечаканым ударам здабыў [[Себеж]]. У [[1663]]—[[1664]] спусташаў расійскія ваколіцы [[Бранск]]а і [[Раслаўль|Раслаўля]].
 
У [[1666]] набыў мястэчка [[Новая Мыш]], дзе заснаваў [[езуіцкі калегіюмкалегіум]].
 
== Літаратура ==