Герасім Васілевіч Багамолаў: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне, катэгорыя, шаблон, інтэрвікі
дапаўненне
Радок 27:
|Вікікрыніцы =
}}
'''Герасім Васілевіч БАГАМОЛАЎ''' ({{ДН|17|3|1905}}, в. [[Вёска Слізнёва|Слізнёва]] [[Смаленская губерня|Смаленскай губерні]], (цяпер [[Навадугінскі раён|Навадугінскага раёна]] [[Смаленская вобласць|Смаленскай вобласці]]), Расія — {{ДС|8|4|1981}}, г. [[Горад Масква|Масква]]) — савецкі вучоны — [[геолаг]], [[гідролаг]], [[гідрагеалогія|гідрагеолаг]], [[эколаг]], дзяржаўны і грамадскі дзеяч. Акадэмік [[АН Беларусі]] (1960; член-карэспандэнт з 1947), доктар навук, [[заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР]] ([[1968]]).<ref name="БС">{{кніга
|аўтар =
|частка = Богомолов Герасим Васильевич
|загаловак = Биографический справочник
|арыгінал =
|спасылка =
|адказны =
|выданне =
|месца = Мн.
|выдавецтва = «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки
|год = 1982
|том = 5
|старонкі = 64
|старонак = 737
|серыя =
|isbn =
|тыраж =
}}</ref>.
 
== Біяграфія ==
Г. В. Багамолаў ў [[1922]] годзе скончыў сельскагаспадарчы тэхнікум. Пачаў сваю працоўную дзейнасць у Беларусі, займаўся пытаннямі водазабеспячэння г. [[Горад Мінск|Мінска]]. Па пуцёўцы ЦК РКП(б) для найбеднага сялянства ў [[1922]]—[[1929]] гадах вучыўся ў Маскоўскай горнай акадэміі<ref name="БС"/>. Пасля заканчэння акадэміі працаваў старэйшым геолагам, начальнікам бюро падземных вод Інстытута збудаванняў. Пазней працаваў у Маскоўскім геолагаразведачным інстытуце і адначасова ва УНДІ інжынерна-будаўнічай гідраўлікі і гідралогіі ([[1931]]—[[1935]]).
 
З [[1935]] г. узначаліў Навукова-даследчае бюро гідрагеалогіі і інжынернай геалогіі, з 1939 года прафесар, з 1940 года — доктар геолага-мінералагічных навук. У [[1939]]—[[1950]] і [[1953]]—[[1954]] гадах працаваў дырэктарам УНДІ гідрагеалогіі і інжынернай геалогіі<ref name="БС"/>.
 
У [[1950]]—[[1953]] — намеснік [[Міністэрства геалогіі СССР|міністра геалогіі СССР]]<ref name="БС"/>.
 
З [[1954]] — намеснік акадэміка-сакратара Аддзялення геалагічных і геаграфічных навук АН БССР<ref name="БС"/>.
 
З [[1960]] — дырэктар Інстытута геалагічных навук АН БССР, з [[1964]] — загадчык лабараторыі Інстытута геахіміі і геафізікі АН БССР<ref name="БС"/>.
 
У [[1960]] яму прысвоена званне акадэміка АН БССР. Г. В. Багамолаў быў дырэктарам Усесаюзнага навукова-даследчага інстытута гідрагеалогіі і інжынернай геалогіі. З 1964 у Інстытуце геахіміі і геафізікі АН Беларусі. Заснаваў і ўзначаліў першы ў СССР экалагічны савет.
 
З 1971 загадчык аддзелам гідрагеахіміі падземных вод і геатэрміі, з 1978 загадчык лабараторыяй цепламасапераносу ў зямных нетрах Інстытута геахіміі і геафізікі АН БССР<ref name="БС"/>.
 
З'яўляўся таксама старшынёй Навуковага савета АН БССР па праблеме «Распрацоўка навуковых асноў па прадухіленні засалення глебаў і водных крыніц адходамі салігорскіх калійных прадпрыемстваў» ([[1967]]—[[1981]]), старшынёй секцыі гідралогіі Міжведамаснага геафізічнага камітэта пры Прэзідыуме АН СССР, членам Бюро секцыі гідралогіі Нацыянальнага камітэта геолагаў СССР, членам навуковага Камітэта па водных даследаваннях Міжнароднага савета навуковых саюзаў, віцэ-прэзідэнтам Камісіі падземных вод Міжнароднай асацыяцыі гідралагічных навук (магній), ганаровым прэзідэнтам Міжнароднай асацыяцыі гідралагічных навук ([[1979]]).
Радок 54 ⟶ 73:
Распрацаваў і ўкараніў хімічны метад замацавання плывуноў. Першаадкрывальнік мінскай мінеральнай вады.
 
Аўтар шэрагу падручнікаў і 300 навуковых прац (55 фундаментальных манаграфій) па геалогіі і падземным водам, геалагічных і тэктанічных карт БССР, у прыватнасці:.
 
Асноўныя працы па пытаннях геалогіі, гідрагеалогіі, прыкладной геалогіі, геатэрміі<ref name="БС"/>, у прыватнасці:
* Асновы гідрагеалогіі. (1951, 1955);
* Гідрагеалогія з асновамі інжынернай геалогіі (для ВНУ і тэхнікумаў, вытрымаў тры выданні ў СССР, пераведзены на сем моў)
Радок 86 ⟶ 107:
* Гидродинамика и геотермия нефтяных структур. Мн., 1975 (у сааўт.);
* Гидрогеология с основами инженерной геологии. М, 1975.
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
Радок 91 ⟶ 114:
* Горная энциклопедия. — Т. 1, М., 1984. — С. 251—252;
* Краснопольский А. В. Отечественные географы (1917—1992). Биобиблиографический справочник
* Библиография научных трудов академика АН БССР Г. В. Богомолова. — Мн., 1975.
 
== Спасылкі ==