Мацей Бутрымовіч: Розніца паміж версіямі

Мацей Бутрымовіч (Butrymowicz Mateusz) Герб Топар ([[1745]]-[[1814]]). – падстараста і мечнік пінскага павета, удзельнік Чатырохгадовага Сойма. Бацькі Якуб і Анастасія. Вучыўся ў пінскім езуіцкім калегіуме. ПыріхільнікПрыхільнік партыі гетмана М.[[Міхаіла Казіміра Агінскага]].

[[1776]] – паручкік пяцігорскі войскаў ВКЛ.

1780[[1778]] – мечнікнамінаваны канюшым пінскага павета

[[1783]] – суддзя гродзкі, а ў [[1785]] – падстараста пінскі. У [[1781]] і [[1786]] гг. быў дэпутатум літоўскіага трыбунала.

[[1778]] - Разам з гетманам Агінскім з уласнай ініцыятывы распачаў будаўніцтва трактаў з [[Пінска]] ў накірунку [[Слоніма]] і [[Валыні]].

У самім [[Пінску]] Бутрымовіч пабудаваў палац у стылі класіцызма

[[1784]] – завершыў будаўніцтва мухавецкага і целяханаўскага водных каналаў.

У [[1788]] г. быў выбраны паслом на Вялікі Сойм ў Варшаве. Уваходзіў у камісію па экзамінаванню скарбу ВКЛ, дэпутацыю экзамінавання справы аб абвінавачаных у бунтах. Выступаў за стварэнне ў Рэчы Паспалітай аўтаномнай праваслаўнай улады. Унёс на Сойм прапановы па паляпшэнню стану габрэяў у Рэчы Паспаліта. І як вынік стаў чальцом дэпутацыі па пытаннях габрэяў. Выступаў за перадачу адукацыў ў краіне ад Адукацыйнай камісіі да манаскіх ардэноў. Прыхільнік [[Канстытуцыі 3 мая]].

Пасля [[1792]] г. звестак пра Бутрымовіча амаль няма. Вядома, што жыў на Піншчыне. Памёр ў [[1810]] ці [[1814]] г.