Луі Куцюра: Розніца паміж версіямі

'''Луі Куцюра''' ([[французская мова{{lang-fr|па-французску]] - Louis Couturat}}; [[{{ДН|||1863]]}}, [[Парыж]] — - [[{{ДС|3 жніўня]] [[|8|1914]]}}, падчас аўтамабільнай аварыі ў [[Мелун|Мелуне]]е) адзін са стваральнікаў [[штучная мова|штучнай мовы]] [[іда]], доктар, прафесар [[філасофія|філасофіі]], логік.

Падчас цяжкіх экзаменаў у École Normale, якія ён здаў у 1885 годзе, заняў другое месца. пасдя заканчэння навучання заняўся навуковай дзейнасцю: напісаў дысертацыі па персідскай цывілізацыі, мастацтву старажытнай Грэцыі, матэматыцы, вывучаў творы [[Лукрэцый|Лукрэцыя]] і [[Платон|Платона]]а. пісаў стацці для часопіса Revue metafizik et de morale. 12 мая атрымаў ступень прафесара ва ўніветсітэце [[Тулуза|Тулузы]].

У кастрычніку 1899 Куцюра пачаў даследванні твораў [[Готфрыд Лейбніц|Лейбніца]]. падчас 1900 і 1901 гадоў ён вывучаў у [[Гановер|Гановеры]]ы неапублікаваныя творы Лейбніца і стварыў 2 навуковыя творы: La loguique de Leibniz b Inédits leibniziens (1903). Куцюра быў першым, хто звярнуў увагу на ідэі Лейбніца па міжнароднай [[планавыя мовы|планавай мове]].

Пасля стварэння іда, і выкліканым гэтым расколам у асярдзі [[эсперантыст|эсперантыстаў]]аў Куцюра пачаў сістэмную кампанію супраць эсперантыстаў, з мэтай даказаць вінаватасць у расколе саміх эсперантыстаў і зняважыць іх. Напрыклад, ён даказваў, што [[Людвіг Лазар Заменгоф|Заменгоф]] сам з'яўляецца "«здраднікам"», таму што ён прапанаваў рэформы [[эсперанта]] без кансультацый з Моўным камітэтам - — папярэднікам [[Акадэмія эсперанта|Акадэміі эспэранта]]. Але галоўным чынам ён крытыкаваў самаканцэпцыю ужываемую эсперантыстамі - — а менавіта вызначэнне "«эсперантысцкага народа"», чыё дазваленне павіна быць абавязковым для правядзення рэформ.