Вікіпедыя

Эрых фон Фалькенгайн: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др рэкатэгарызацыя using AWB
Радок 63:
| Commons = Erich von Falkenhayn
}}
'''Эрых фон Фалькенхайн''' ({{lang-de|Erich von Falkenhayn}}; {{ДН|11|9|1861}}, [[Грудзёндз]]  — {{ДС|8|4|1922}}, пад [[Патсдам]]ам)  — нямецкі генерал, [[ваенны міністр Прусіі]] ([[1913]] – —[[1914]]), начальнік генеральнага штаба Германіі ([[1914]] – —[[1916]]) падчас [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]].
 
Ваенную службу распачаў ў [[1880]]. У [[1890]] скончыў Акадэмію Генеральнага Штабу. Некалькі гадоў быў інструктарам кітайскай арміі, а пад час [[паўстанне баксёраў|паўстання баксёраў]] працаваў у нямецкім штабе інтэрвенцкіх сіл. Пасля вяртання дахаты служыў у нямецкім Генеральным Штабе. З чэрвеня [[1913]] (да студзеня [[1915]]) выконваў функцыі прускага ваеннага міністра.
Радок 69:
Няўдачы нямецкай арміі на пачатку [[Першая Сусветная вайна|Першай Сусветнай вайны]] прывялі да таго, што кайзер [[Вільгельм II]] прызначыў Фалькенхайна [[14 верасня]] [[1914]] шэфам Генеральнага штабу замест [[Гельмут фон Мультке|Гельмута фон Мультке]].
 
Напачатку Фалькенхайн паспрабаваў адцяць на Заходнім фронце англічан і французаў ад мора. Гэта не атрымалася. Тады ён прыняў стратэгію пераносу актыўных дзеянняў на іншыя франты, галоўным чынам на ўсходні, каб змусіць [[Расійская імперыя|Расію]] прасіць замірэння. У [[1915]] падрыхтаваў пераможныя аперацыі на ўсходнім фронце, а таксама захапіў [[Сербія|Сербію]]. Аднак ён меў канфлікт з камандуючым ўсходнім фронтам – — Гіндэнбургам і Людэндорфам, таму не хацеў кідаць усе сілы на Расію. Не верыў у магчымысць поўнай перамогі над Расійскай Імперыяй і баяўся за аслабленне заходняга фронту. Чакаючы на палітычную дамову з Расіяй, вырашыў аслабіць заходніх саюзнікаў: праз атакі падводнымі чоўнамі англійскіх караблёў ды "«выкрываўленне"» французскай арміі ([[Бітва пад Вердэнам]]).
 
Параза плана пад [[Вердэн]]ам, наступ Брусілава на ўсходзе і ўваход у вайну [[Румынія|Румыніі]] сталіся вынікам адхілення Фалькенхайна ад камандвання [[29 жніўня]] [[1916]]. Яго пераемнікамі сталі Гіндэнбург і Людэндорф.
 
Яго прызначылі камандуючым 9-й Арміі, якая ваявала супраць [[Румынія|Румыніі]] (верасень [[1916]] –  — чэрвень [[1917]]), дзе выдатна праявіў свае якасці. Вясною [[1917]] выехаў да [[Турцыя|Турцыі]]. Тамака камандаваў турэцкай Групай Арміі Палестына. Атрымашў некалькі балючых паразаў і ў лютым [[1918]] быў вызвалены з пасады. Напрыканцы вайны кіраваў нямецкай 10 Арміяй, што знаходзілася ва [[Украіна|Украіне]] (з сакавіка [[1918]] да лютага [[1919]]).
 
Сышоў на спачынак [[5 чэрвеня]] [[1919]]. Пасля вайны выдаў ўспаміны ''«Нямецкае камандванне ў 1914 – 19161914—1916»''.
 
{{Normdaten
Радок 88:
 
{{DEFAULTSORT:Фалькенхайн Эрых фон}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 11 верасня]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1861 годзе]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі Першай сусветнай вайны]]
[[Катэгорыя:Нямецкія генералы]]
[[Катэгорыя:Памерлі 8 красавіка]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1922 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў Патсдаме]]
 
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Эрых_фон_Фалькенгайн"