Камп’ютарная праграма: Розніца паміж версіямі

Крынічныя тэксты камп'ютарных праграм у большасці моў праграмавання складаюцца з спісу інструкцый, дакладна апісваюць закладзены [[алгарытм]]. Падобны падыход у праграмаванні называецца ''[[імператыўнае праграмаванне]]''. Аднак ўжываюцьужываюць і іншыя метадалогіі праграмавання. Напрыклад, апісанне зыходных і патрэбных характарыстык [[Дадзеныя, вылічальная тэхніка|дадзеных]], якія трэба апрацаваць, і прадастаўленне выбару прыдатнага алгарытму рашэння спецыялізаванай праграме-інтэрпрэтатару — такі падыход называецца ''[[Дэкларатыўнае праграмаванне|дэкларатыўным праграмаваннем]]''. Таксама, прымяняюць ''[[Функцыянальнае праграмаванне|функцыянальнае]]'' і ''[[лагічнае праграмаванне]]''.

Большасць [[карыстальнік]]аў камп'ютараў выкарыстоўваюць праграмы, прызначаныя для выканання канкрэтных прыкладных задач, такіх як падрыхтоўка і афармленне [[дакумент]]аў, матэматычныя [[Вылічэнне|вылічэнні]], апрацоўка [[Выява|малюнкаў]] і г.д. Адпаведныя праграмныя сродкі называюць ''прыкладнымі праграмамі'' ці ''[[Прыкладное праграмнае забеспячэнне|прыкладным праграмным забеспячэннем]]''. Упраўленне кампанентамі вылічальнай сістэмы і фармаваннефарміраванне асяроддзя для функцыянавання прыкладных праграм бярэ на сябе ''[[сістэмнае праграмнае забеспячэнне]]'', найбольш важным складнікам якога з'яўляецца [[аперацыйная сістэма]].