Руска-шведская вайна (1788—1790): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
арфаграфія, стылявыя змены
Радок 20:
}}
{{Руска-шведскія войны}}{{Руска-шведская вайна 1788—1790}}
'''Руска-шведская вайна 1788—1790''', вайна паміж [[Расія]]й і [[Швецыя]]й развязаная Швецыяй, падтрыманай [[Англія]]й, [[Нідэрланды|Галандыяй]] і [[Каралеўства Прусія|Прусіяй]], з мэтай вяртання тэрыторый, згубленых падчас папярэдніх войнаў з Расіяй. Скарыстаўшыся тым, што галоўныя рускія сілы былі адцягненыя на вайну з [[Турцыя]]й, шведская армія ў колькасці 38 тысяч чалавек пад камандаваннем караля Густава III уварвалася [[21 чэрвеня]] [[1788]] на тэрыторыю Расіі, але была спыненая рускімі войскамі ў колькасці каля 19 тыс. чал. пад камандаваннем генерал-аншефааншэфа В. П. Мусіна-Пушкіна. Асноўныя падзеі вайны праходзілі на моры.
 
== Марскія бітвы ==
=== Гогландская бітва ===
 
Адбылася [[17 ліпеня|6 (17) ліпеня]] [[1788]] ля вострава Гогланд у [[Фінскі заліў|Фінскім заліве]]. Склад сіл: рускія — 17 лінейных караблёў, шведы — 16 лінейных караблёў і 17 фрэгатаў. Рускія нанеслі суперніку паразу, пасля якой шведскі флот вымушаны быў схавацца ў СвеаборгеСвеаборгу. Перамога рускіх сарвала планы шведаў па ўсталяванні панавання на Балтыцы і захопу [[Санкт-Пецярбург]]а з мора.
 
=== Эландскі бой ===
Адбыўся [[26 ліпеня|15 (26) ліпеня]] [[1789]] ля вострава Эланд. 36 шведскіх караблёў (у тым ліку 22 лінейных) пад камандаваннем герцага [[Карл XIII|Карла Седэрманландскага]] пацярпелі паразу ад эскадры пад камандаваннем адмірала [[ВасiлiйВасiль Якаўлевiч Чычагаў|В. Я. Чычагава]] (25 караблёў, у тым ліку 20 лінейных) і, страціўшы некалькі караблёў, адступілі.
 
Адбыўся [[26 ліпеня|15 (26) ліпеня]] [[1789]] ля вострава Эланд. 36 шведскіх караблёў (у тым ліку 22 лінейных) пад камандаваннем герцага [[Карл XIII|Карла Седэрманландскага]] пацярпелі паразу ад эскадры пад камандаваннем адмірала [[Васiлiй Якаўлевiч Чычагаў|В. Я. Чычагава]] (25 караблёў, у тым ліку 20 лінейных) і, страціўшы некалькі караблёў, адступілі.
 
=== 1-я Рачансальмская бітва ===
[[24 жніўня|13 (24) жніўня]] [[1789]]. Шведскі флот агульнымагульнай лікамколькасцю ў 49 караблёў пад кіраўніцтвам адмірала К. Эрэнсверда атуліўся на Рачансальмскім рэйдзе сярод астравоў ля сучаснага г. [[Котка]]. Шведы перагарадзілі адзіны даступны для буйных судоўсуднаў праліў Рачансальм, затапіўшы там тры судны. 13 жніўня 86 рускіх караблёў пад камандаваннем віцэ-адмірала К. Насаў-Зігена пачалі атаку з двух бакоў. Паўднёвы атрад пад камандаваннем генерал-маёра І. П. Бале на працягу некалькіх гадзін адцягваў на сябе асноўныя сілы шведаў, у той час як з поўначы прабіваліся асноўныя сілы рускага флота пад камандаваннем контр-адмірала [[Юлій Пампеевіч Лiта|Ю.П.ЛіттаЛіта]]. Караблі вялі агонь, а спецыяльныя каманды матросаў і афіцэраў прасякалі праход. Праз пяць гадзін Рочансальм быў расчышчаны, і рускія ўварваліся на рэйд. Шведы пацярпелі паразу, страціўшы 39 караблёў (у тым ліку адміральскі, захоплены ў палон). Страты рускіх — 2 караблі. У бітве адрозніўсявылучыўся камандуючы правым авангардам [[Антоніа Каранелі]].
 
=== Краснагорская бітва ===
23-24 мая (3-4) чэрвеня [[1790]] паўночна-заходнейна паўночны захадн ад Чырвонай Горкі. Як і ў кампанію двухгадовай даўнасцідаўніны, шведы планавалі ўсталяваць панаванне на Балтыцы і захапіць Санкт-Пецярбург. Руская Кранштацкая эскадра (29 караблёў, у тым ліку 17 лінейных. віцэ-адмірал А. І. Круз) атакавала эскадру герцага Зюдэрманландскага (34 караблі, у тым ліку 22 лінейных). Бой доўжыўся два дня без відавочнай перавагі бакоў, але, атрымаўшы вестку аб падыходзе рускай Рэвельскай эскадры, шведы адступілі і атуліліся ў Выбаргскім заліве.
 
23-24 мая (3-4) чэрвеня [[1790]] паўночна-заходней Чырвонай Горкі. Як і ў кампанію двухгадовай даўнасці, шведы планавалі ўсталяваць панаванне на Балтыцы і захапіць Санкт-Пецярбург. Руская Кранштацкая эскадра (29 караблёў, у тым ліку 17 лінейных. віцэ-адмірал А. І. Круз) атакавала эскадру герцага Зюдэрманландскага (34 караблі, у тым ліку 22 лінейных). Бой доўжыўся два дня без відавочнай перавагі бакоў, але, атрымаўшы вестку аб падыходзе рускай Рэвельскай эскадры, шведы адступілі і атуліліся ў Выбаргскім заліве.
 
=== Выбаргская бітва ===
 
22 чэрвеня ([[3 ліпеня]]) [[1790]]. Пасля няўдачы ля Чырвонай Горкі эскадра [[Карл XIII|герцага Седэрманландскага]] ў Выбаргскім заліве сустрэлася з вяслярнай флатыліяй пад камандаваннем караля [[Густаў III|Густава III]]. Кранштацкая эскадра віцэ-адмірала Круза, сустрэўшыся з Рэвельскай эскадрай адмірала Чычагава, блакавала Выбаргскі заліў. Некалькі дзён супернікі прадпрымалі вылазкі супраць адзін аднаго. 22 чэрвеня падзьмуў спрыяльны для шведаў вецер, ім атрымалася прадзерціся і сыйсці ў Свеаборг. Адмірал Чычагаў, які пераследваў флот суперніка, праявіў марудлівасць і нерашучасць. Шведы страцілі 67 караблёў, у тым ліку 7 лінейных і тры фрэгата. Рускі флот страт у караблях не меў. У выніку гэтай бітвы быў канчаткова сарваны шведскі план па высадцы дэсанта і захопу Санкт-Пецярбурга.
 
=== 2-я Рачансальмская бітва ===
 
28 чэрвеня ([[9 ліпеня]]) [[1790]], адбылося там жа, дзе і 1-я. Шведы ізноў атуліліся на рэйдзе, але ў параўнанні з 1-м значна ўзмацнілі абарону, у прыватнасці, размясцілі на астраваў батарэі і паставілі на якары вяслярны галерный флот. Камандаваў шведскім флотам [[Густаў III]] (196 караблёў, 28 буйных), рускім Насаў-Зіген (152 карабля, 31 буйны). У адрозненне ад 1-й бітвы, рускія вырашылі прарывацца на рэйд з аднаго боку праліва. Насаў-Зіген падышоў да Рачансальму ў 2 гадзіны ночы, і, не правядучы выведкі, у 9 гадзін раніцы распачалі бой. Баявыя дзеянні доўжыліся да 23 гадзін вечара, рускі флот не змог прадзерціся на рэйд і нанесці якой-небудзь значнай шкоды шведскаму флоту. Скарыстаўшыся моцным ветрам, невялікія шведскія судны ўмела манеўравалі і змяшалі лад рускіх галер, якія, у сваю чаргу, змяшалі лад рускіх фрэгатаў і шабек. Усяго ў гэтым бою загінула 52 рускіх карабля, шматлікія з якіх былі выкінутыя на камяні або падпаленыя сваімі камандамі. У [[1975]] годзе фінскія вадалазы паднялі з глыбіні 16 м вялікую колькасць зброі і іншых прадметаў з загінулага ў тым бою вяслярнага фрэгата «Святы Мікалай». Былі паднятыя і рэшткі рускіх маракоў, пазней пахаваныя на праваслаўных могілках горада [[Котка]].