Курлоўскі расстрэл: Розніца паміж версіямі

[[File:Get img.jpeg|400px|thumb|leftright|Людзі перад Віленскім вакзалам]]

'''Курлоўскі расстрэл 1905 г.''' - расстрэл царскімі войскамі і паліцыяй мітынгу ў [[Мінск]] 18 (31 па н.с.) кастрычніка [[1905|1905 г.]] У гэты дзень па горадзе пачалі распаўсюджвацца чуткі пра [[Маніфест 17 кастрычніка]], які абвясціў у краіне дэмакратычныя свабоды, даваў заканадаўчыя паўнамоцтвы [[Дзяржаўная дума]], але захаваў у Расіі манархію. Жыхары выходзілі на вуліцу. Натоўпы людзей перетвараліся ў мітынгі і дэманстрацыі, удзельнікі якіх з чырвонымі сцягамі і рэвалюцыйнымі песнямі накіроўваліся да [[Віленскі вакзал]] [[Лібава-Роменская чыгунка]] (зараз вакзал Мінск-Пасажырскі). У 11 гадзін пачаўся мітынг. Па патрабаванні яго ўдзельнікаў губернатар [[Курлоў Павел Рыгоравіч Курлоў]] вызваліў палітвязняў. Да 16 гадзін на плошчы перад вакзалам сабралася каля 20 тыс. чалавек. На ўзвышэнні, дзе выступалі прамоўцы як сімвал свабоды стаяла жанчына с чырвоным сцягам. Каб разагнаць мітынг, жандарскі палкоўнік Вільдэмар-Клопман са згоды Курлова распарадзіўся адкрыць стральбу па яго ўдзельках. Ахвярамі сталі каля 100 чалавек, каля 300 чалавек былі паранены. У адказ на гэта злачынства [[Мінская арганізацыя РСДРП]] звярнулася да жыхароў горада з адозвай, у якой патрабавала: неадкладна адхіліць ад пасады і аддаць пад суд губернатара Курлова і інш. асоб, вінаватых у растрэле, распусціць паліцыю, выдаліць з горада казакоў, забяспечыць сем'і ахвяр за кошт дзяржавы, адміністрацыі горада ўзброеным сілам не ўмешвацца ў сходы грамадзян. Мінскі кааліцыйны савет у знак пратэсту ўзнавіў усеагульную стачку, якая працягвалася да 24 кастрычніка (6 лістапада па н.с.) [[1905|1905 год]]