Сакрат Яновіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
памёр
Няма тлумачэння праўкі
Радок 13:
}}
 
'''Сакрат ЯНО́ВІЧ''' ({{ДН|4|9|1936}}, [[горад Крынкі|Крынкі]], [[Падляскае ваяводства]], [[Польшча]] — {{ДС|17|2|2013}}, Крынкі<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=105106 Памёр пісьменнік Сакрат Яновіч (Крынкі, Падляшша)], [[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]] (18.02.2013)</ref>) — польскі беларускі пісьменнік, аўтар 30 кніг. Член [[Саюз польскіх пісьменнікаў|Саюзу польскіх пісьменнікаў]] (з 1971), старшыня Клубу Саюза польскіх пісьменнікаў у [[Беласток]]у (1976—1981), старшыня [[Беларускае дэмакратычнае аб'яднанне|Беларускага дэмакратычнага аб'яднання]]<ref>Першая беларуская палітычная партыя ў пасляваеннай Польшчы.</ref> (утворана на пач. 1990).
 
{{змест злева}}
 
== Жыццяпіс ==
Нарадзіўся ў сям'і шаўца. Скончыў Беластоцкі электратэхнікум (1955). Працаваў брыгадзірам электраманцёраў на баваўняным камбінаце пад Беластокам. Перакладчык, потым журналіст у газеце [[Ніва (1956)|«Ніва»]] (з 1956). Загадчык арганізацыйнага аддзелу Галоўнага праўлення [[БГКТ|Беларускага грамадска‑культурнага таварыства]] (1959—1962). У 1960 скончыў завочнае аддзяленне беларускай філалогіі Настаўніцкага інстытута ў Беластоку. БыўУ звольнены1958—1970 зсупрацоўнічаў «Нівы»са Службай бяспекі [[Польская Народная Рэспубліка|Польскай Народнай Рэспублікі]], назіраючы «за беларускіасяродкам нацыяналізмгазеты «Ніва», а таксама Беларускага грамадска-культурнага таварыства (у 2007 прызнаўся пра гэта ў [[1970люстрацыя|люстрацыйнай анкеце]]).<ref>[http://www.polskieradio.pl/zagranica/by/dokument.aspx?iid=52252 Польскае радыё для замежжа: Сакрат Яновіч — агент спецслужбаў ПНР]</ref> Калі ён разарваў супацоўніцтва са спецслужбамі, у [[1970]] яго звольнілі з «Нівы» нібыта «за беларускі нацыяналізм»<ref>http://nn.by/?c=ar&i=105106</ref>, застаўся беспрацоўным, нейкі час рабіў грузчыкам, тэхнікам бяспекі працы. Скончыў завочны факультэт польскай і славянскай філалогіі [[Варшаўскі універсітэт|Варшаўскага універсітэта]] ([[1973]]). Інструктар-метадыст Беластоцкага гарадскога Дому культуры (2-я пал. 1970-х), тэхнічны рэдактар «Нівы» (1-я пал. 1980‑х). Старшыня [[Беларускае дэмакратычнае аб'яднанне|Беларускага дэмакратычнага аб'яднання]]<ref>Першая беларуская палітычная партыя ў пасляваеннай Польшчы.</ref> (утворана на пач. 1990). Напачатку XXI ст. займаўся актыўнай літарганізатарскай дзейнасцю, у ягонай Villa Socrates праходзілі шматлікія беларускія і міжнародныя інтэлектуальныя спатканні.
 
У 1958—1970 супрацоўнічаў са Службай бяспекі [[Польская Народная Рэспубліка|Польскай Народнай Рэспублікі]], назіраючы за асяродкам газеты «Ніва», а таксама Беларускага грамадска-культурнага таварыства. У 2007 прызнаўся пра гэта ў [[люстрацыя|люстрацыйнай анкеце]].<ref>[http://www.polskieradio.pl/zagranica/by/dokument.aspx?iid=52252 Польскае радыё для замежжа: Сакрат Яновіч — агент спецслужбаў ПНР]</ref>
 
== Творчасць ==
Дэбютаваў апавяданнем у 1956 («Ніва», Беласток). Піша на беларускай і польскай мовах. Аўтар зборнікаў апавяданняў і мініяцюр. С. Яновіч напісаў каля 30 кніг, сярод якіх «Беларусь, Беларусь», «Доўгая смерць Крынак» і інш. Пераклаў на польскую мову «Вітражы» [[Янка Брыль|Я. Брыля]] (Варшава, 1979), п'есу [[Я. Шабан]]а «Шрамы» (для Драматычнага тэатра імя Я. Вянгеркі ў Беластоку).
 
== Узнагароды ==