Ікона: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.3) (робат дадаў: el:Αγιογραφία |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
[[File:Abraz.jpg|thumb|[[Будслаўскі абраз Маці Божай]]]]
'''Абра́з''', '''ікона''' —
Вытокі ўшанавання абразоў можна вывесці з першабытнага фетышызму. Культ абразоў у хрысціянстве атрымаў шырокае распаўсюджанне з IV ст. У праваслаўі іконы з'яўляецца неабходным элементам рэлігійнага культу, што знайшло адлюстраванне ў іканапісе.
Даследчыкі выказваюць думку, што самыя раннія абразы на тэрыторыі Беларусі (кан. 10 ст.; [[Полацк]], [[Тураў]]), мабыць, візантыйскага паходжання ([[Еўфрасіння Полацкая]] атрымала абраз [[Багародзіца|Маці Божай]] ад імператара [[Мануіл Камнін|Мануіла Камніна]]). У 11-15 ст. працягваўся візантыйска-балканскі ўплыў («Маці Божа Замілаванне» з-пад [[Брэст]]а, «Успенне» з [[Мінск]]а). З 16 ст. фарміруецца беларуская іканапісная школа, абразы ствараюцца ў Брэсце, [[Гродна]], [[Пінск]]у, [[Магілёў|Магілёве]], [[Віцебск]]у, Полацку, Мінску, [[Вільня|Вільні]] і інш. Абразы малявалі на дошках (часцей [[ліпа]]вых), па клеямелавым грунце [[яечная тэмпера|яечнай тэмперай]] з [[алейныя фарбы|алейнымі фарбамі]]. Яркасць, адметнасць беларускага іканапісу — алтарныя абразы, якія спалучаюць рысы готыкі, рэнесансу, барока. З 17 ст. пачалі маляваць на палатне. Уласна беларускі абраз знік пасля 1839 года, калі была ліквідавана царкоўная унія.
Радок 14 ⟶ 16:
{{Commons|Category:Icons (art)}}
[[Катэгорыя:Абразы|
[[Катэгорыя:Іканапіс|*]]
|