Мінская дыяцэзія: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 3:
Тэрыторыя Мінскай дыяцэзіі супадала з межамі [[Мінская губерня|Мінскай губерні]] Расійскай імперыі і падзялялася на 13 дэканатаў: Бабруйскі, Барысаўскі, Вілейскі, Дзісненскі, Ігуменскі, Мазырскі, Мінскі (гарадскі і сельскі), Надвілейскі, Наднёманскі, Пінскі, Рэчыцкі і Слуцкі. У [[1798]] дыяцэзія мела 50 мужчынскіх і 9 жаночых кляштараў, а [[1846]] — адпаведна 14 і 9, якія належалі да розных манаскіх ордэнаў. У 1804 дыяцэзія мела 86 парафій (з 156 касцёламі), 49 ксяндзоў і 112 214 вернікаў.
Скасавана паводле рашэння царскага ўраду ў [[1869]] у ходзе [[русіфікацыя|русіфікацыйных мерапрыемстваў]] у [[Паўночна-Заходні край|Паўночна-Заходнім краі]] імперыі. Тэрыторыя былой Мінскай дыяцэзіі пачала падпарадкоўвацца [[Віленская дыяцэзія|Віленскай рымска-каталіцкай дыяцэзіі]].
У [[1883]] Слонімскі кляштар бернардзінак і тыя касцёлы Мінскай губерні, якія яшчэ захаваліся пасля скасавання Мінскай дыяцэзіі, паводле рашэння расійскіх улад былі падпарадкаваны [[Магілёўская архідыяцэзія|Магілёўскай архідыяцэзіі]].
Мінская дыяцэзія была адноўлена пасля выдання [[ўказу аб верацярпімасці 17 красавіка 1905|царскага ўказу аб верацярпімасці ад 17 красавіка 1905]] у сувязі ліберальнымі саступкамі расійскага імператара (1894—1917) [[Мікалай II, імператар расійскі|Мікалая II]] падчас [[Рэвалюцыя 1905—1907 гадоў у Расіі|рэвалюцыі 1905—1907 гадоў]] у Расійскай імперыі.▼
▲
Толькі пасля [[Лютаўская рэвалюцыя, Расія|Лютаўскай рэвалюцыі ў Расійскай імперыі]] стала магчымым у лістападзе 1917 аднавіць Мінскую дыяцэзію. На яе чале стаў мінскі біскуп Зыгмунт Лазінскі.
Пасля [[Рыжскі мірны дагавор 1921|Рыжскага мірнага дагавора]] ў [[1921]] тэрыторыя былой Мінскай губерні была падзелена паміж бальшавіцкай Расіяй і [[Другая Рэч Паспалітая|Другой Рэччу Паспалітай]]. На той частцы Мінскай губерні, якая ўвайшла ў склад ваяводстваў Другой Рэчы Паспалітай, у [[1925]] была створана [[Пінская дыяцэзія|Пінская архідыяцэзія]]. Землі былой Мінскай губерні, якія ўвайшлі ў склад [[БССР]], па-ранейшаму афіцыйна ўваходзілі ў склад Мінскай дыяцэзіі, якая на практыцы не дзейнічала, але кананічна не была скасавана [[Ватыкан|Апостальскай Сталіцай]] (Рымам).
| |||