Магілёўскі абласны тэатр драмы і камедыі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
арфаграфія
Няма тлумачэння праўкі
Радок 6:
|region =
|CoordScale =
|ранейшыя назвыбабруйскія калектывы = Дзяржаўны расійскі тэатр БССР (да [[1935]] г.),<br/> Бабруйскі абласны драматычны тэатр (да [[1947]] г.),<br/> Бабруйскі перасоўны беларускі драматычны тэатр (да [[1962]] г.),<br/> Бабруйскі музычна-драматычны тэатр (да [[1965]] г.),<br/> Магілёўскі абласны тэатр музычнай камедыі (да [[1970]] г.)
|заснаваны = 19321970
|дырэктар =[[Вераніка Вінэль]]
|мастацкі кіраўнік =[[Вераніка Вінель]]
|галоўны рэжысёр =[[Максім Сохар]]
|галоўны дырыжор =
|галоўны балетмайстар =
Радок 24:
'''Магілёўскі абласны тэатр драмы і камедыі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча''' — адзіны ў [[Бабруйск]]у тэатр, размяшчаецца на вуліцы Сацыялістычная, 105. Названы ў гонар класіка беларускае літаратуры [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]].
 
== Гісторыя тэатральнай справы ў Бабруйску ==
Гісторыя тэатру ў Бабруйску мае даўгую гісторыю. У [[1860-я|1860-х]] тут дэбютавала знакамітая расійская актрыса [[Марыя Савіна]]. Напачатку [[20 стагоддзе|20 ст.]] ў горадзе працаваў прыватны яўрэйскі тэатр. У горадзе неаднаразова­ гастралявала трупа вядомага тэатральнага дзеяча [[Уладзімір Кумельскі|Уладзіміра Кумельскага]]. У [[1932]] яе пераўтварылі ў Дзяржаўны расійскі тэатр [[БССР]] з базай у Бабруйску. Спектаклі праходзілі ў памяшканні клуба пажарнага дэпо, будынак якога захаваўся дагэтуль. У [[1932]] ў цэнтры горада адчыняецца новы тэатральны будынак, першы ў Беларусі з механізаванай сцэнай. У [[1935]] тэатр з Бабруйска пераводзяць у [[Магілёў]]. У [[1938]] ствараецца калгасна-саўгасны тэатр для абслугоўвання сельскага гледача.
 
Пасля вайны ў [[1944]] тэатр аднаўляе сваю дзейнасць, і на яго базе неўзабаве ствараецца Бабруйскі абласны драматычны тэатр (пастанова № 918 РадыСавета Народных Камісараў БССР ад [[18 снежня]] [[1944]]). Мастацкім кіраўніком яго быў рэжысёр [[Казімір Стэцкі]], змяніў яго [[Мікалай Кавязін]]. Вось некаторыя назвы спектакляў тых гадоў: «Урок жыцця» У.Галаўчынера, «Човеншчыца» М.Пагодзіна, «Праўда добра, а шчасце лепш» А.Астроўскага, «Дама-нябачнік» П.Кальдэрона, «Падступства і каханне» [[Фрыдрых Шылер|Ф.Шылера]], «За тых, хто ў моры» Б. Лаўранёва, «Расійскае пытанне» [[Канстанцін Сіманаў|К.Сіманава]].
 
У [[1947]] тэатр пераводзіцца ў [[Гродна|Гродна]]. А ў Бабруйску ў будынку, адноўленым у [[1949]], працуюць гастрольныя тэатры, ладзяцца вечары адпачынку і г. д. У [[1956]] пастановай № 316 Рады Міністраў БССР засноўваецца Бабруйскі перасоўны беларускі драматычны тэатр. Узначаліў яго [[Аркадзь Аркадзьеў]]. Рэпертуар складаўся ў асноўным з п'ес сельскае тэматыкі: драматургія М. Заруднага, А. Сафронава, С. Свірыдава, П. Васілеўскага. Амаль усе спектаклі былі пастаўленыя А. Аркадзьевым, але некалькі пастановак класічных твораў былі зробленыя рэжысёрам-педагогам Д. Арловым. Ад часу адкрыцця ў [[1957]] спектаклем паводле п'есы [[Янка Купала|Янкі Купалы]] «Раскіданае гняздо» тэатр у Бабруйску ўжо не спыняў сваёй дзейнасці, толькі мяняў назву і рэарганізоўваўся.
 
У [[1956]] пастановай № 316 Савета Міністраў БССР засноўваецца Бабруйскі перасоўны беларускі драматычны тэатр. Узначаліў яго [[Аркадзь Аркадзьеў]]. Рэпертуар складаўся ў асноўным з п'ес сельскае тэматыкі: драматургія М. Заруднага, А. Сафронава, С. Свірыдава, П. Васілеўскага. Амаль усе спектаклі былі пастаўленыя А. Аркадзьевым, але некалькі пастановак класічных твораў былі зробленыя рэжысёрам-педагогам Д. Арловым. Ад часу адкрыцця ў [[1957]] спектаклем паводле п'есы [[Янка Купала|Янкі Купалы]] «Раскіданае гняздо» тэатр у Бабруйску ўжо не спыняў сваёй дзейнасці, толькі мяняў назву і рэарганізоўваўся.
У [[1962]] — гэта Бабруйскі музычна-драматычны тэатр, у [[1965]] – Магілёўскі абласны тэатр музычнай камедыі, на аснове якога ў [[1970]] арганізаваны Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі. У [[1970]] пачалася капітальная перабудова старога тэатральнага будынка.
 
У [[1962]] — гэта Бабруйскі музычна-драматычны тэатр, у [[1965]] – Магілёўскі абласны тэатр музычнай камедыі, на аснове якога ў [[1970]] арганізаваны [[Беларускі дзяржаўны акадэмічны музычны тэатр|Дзяржаўны тэатр музычнай камедыі. У [[1970]]. пачалася капітальная перабудова старога тэатральнага будынка.
Галоўнымі рэжысёрамі ў розны час былі [[Віктар Каралько]], [[Франц Пуховіч]], [[Міхаіл Кавальчык]], [[Вадзім Мухін]], [[Георгій Несцер]], [[Сяргей Паляшчанкоў]], [[Валерый Ласоўскі]]. Свае пастаноўкі ў тэатры ажыццяўлялі рэжысёры У. Шыманскі, А. Каменская, Б. Утораў, У. Унукаў, У. Смеян, М. Трухан, У. Баркоўскі, А. Паддубовік, У. Караткевіч, М. Дзінаў, С. Кавальчык, У. Савіцкі, Л. Бархатава, Я. Натапаў, Р. Таліпаў, Л. Монакава і іншыя. Галоўнымі мастакамі працавалі І. Чумакоў, А. Лешчанка, У. Матросаў, С. Антонаў.
 
== Гісторыя Магілёўскага абласнога тэатра ==
У [[1977]] тэатр пераехаў у ізноў пабудаваны будынак і адкрыў свой тэатральны сезон спектаклем «[[Пінская шляхта]]» [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]], імя якога тэатр носіць з канца [[1977]]. У Бабруйску паўстаў і двойчы праводзіўся фестываль нацыянальнай драматургіі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча (у [[1998]] і [[2001]]). У тэатры працавалі [[заслужаныя артысты БССР]] — [[Ніна Калаптур]], [[Георгі Лаўроў]], [[Пётр Масцераў]], [[Ларыса Федчанка]], [[Браніслаў Баеў]], [[Валерый Філатаў]], [[Георгі Маляўскі]], [[Анатоль Жук]]. Тэатр неаднаразова ўдзельнічаў у міжнародным фэсце «Класіка сёння» ў [[Днепрардзяржынск]]у ([[Украіна]]). У маі ў [[2006]] на гэтым фестывалі тэатрам былі атрыманы 3 узнагароды: за лепшую жаночую ролю другога плану (Наталля Кашпур), лепшая маладая актрыса фестывалю (Віталія Лебедзева), дыплом за важкі ўклад у папулярызацыю класікі. Наладжаныя творчыя сувязі з тэатрам юнага гледача з [[Бранск]]а і [[Калуга|Калугі]], з тэатрамі з [[Мазыр]]а і [[Маладзечна]], неаднаразова праводзіліся малыя абменныя гастролі.
У [[1970]] годзе замест Магілёўскага абласнога тэатра музычнай камедыі быў створаны Магілёўскі абласны тэатр драмы і камедыі. 5 лістапада 1970 года адкрыўся спектаклем «[[Разгром]]» паводле А. Фадзеева.
 
У [[1970]] пачалася капітальная перабудова старога тэатральнага будынка. У [[1977]] тэатр пераехаў у ізноў пабудаваны будынак і адкрыў свой тэатральны сезон спектаклем «[[Пінская шляхта]]» [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]], імя якога тэатр носіць з канца [[1977]].
Ад верасня [[2005]] галоўным рэжысёрам тэатра прызначаная [[Таццяна Дарагабед]]. Галоўны мастак – У. Навакоўскі.
 
=== Удзел у фестывальным жыцці, яго арганізацыя ===
У Бабруйску паўстаў і праводзіцца фестываль нацыянальнай драматургіі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча (у [[1998]], [[2001]], [[2008]], [[2011]]).
 
У [[1977]] тэатр пераехаў у ізноў пабудаваны будынак і адкрыў свой тэатральны сезон спектаклем «[[Пінская шляхта]]» [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]], імя якога тэатр носіць з канца [[1977]]. У Бабруйску паўстаў і двойчы праводзіўся фестываль нацыянальнай драматургіі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча (у [[1998]] і [[2001]]). У тэатры працавалі [[заслужаныя артысты БССР]] — [[Ніна Калаптур]], [[Георгі Лаўроў]], [[Пётр Масцераў]], [[Ларыса Федчанка]], [[Браніслаў Баеў]], [[Валерый Філатаў]], [[Георгі Маляўскі]], [[Анатоль Жук]]. Тэатр неаднаразова ўдзельнічаў у міжнародным фэсце «Класіка сёння» ў [[Днепрардзяржынск]]у ([[Украіна]]). У маі ў [[2006]] на гэтым фестывалі тэатрам былі атрыманы 3 узнагароды: за лепшую жаночую ролю другога плану (Наталля Кашпур), лепшая маладая актрыса фестывалю (Віталія Лебедзева), дыплом за важкі ўклад у папулярызацыю класікі. Наладжаныя творчыя сувязі з тэатрам юнага гледача з [[Бранск]]а і [[Калуга|Калугі]], з тэатрамі з [[Мазыр]]а і [[Маладзечна]], неаднаразова праводзіліся малыя абменныя гастролі.
 
== Галоўныя рэжысёры ==
* [[Віктар Каралько]] (1970-1975),
* [[Франц Пуховіч]] (1976-1982),
* [[Міхаіл Кавальчык]] (1982-1988),
* [[Вадзім Мухін]] (1989-1990),
* [[Георгій Несцер]] (1991-1996),
* [[Сяргей Паляшчанкоў]] (1997-1999),
* [[Валерый Ласоўскі]] (2000-?).
* [[Таццяна Дарагабед]] (2005-2009).
* [[Максім Сохар]] (з 2009).
 
Галоўнымі рэжысёрамі ў розны час былі [[Віктар Каралько]], [[Франц Пуховіч]], [[Міхаіл Кавальчык]], [[Вадзім Мухін]], [[Георгій Несцер]], [[Сяргей Паляшчанкоў]], [[Валерый Ласоўскі]]. Свае пастаноўкі ў тэатры ажыццяўлялі рэжысёры У. Шыманскі, А. Каменская, Б. Утораў, У. Унукаў, У. Смеян, М. Трухан, У. Баркоўскі, А. Паддубовік, У. Караткевіч, М. Дзінаў, С. Кавальчык, У. Савіцкі, Л. Бархатава, Я. Натапаў, Р. Таліпаў, Л. Монакава і іншыя. Галоўнымі мастакамі працавалі І. Чумакоў, А. Лешчанка, У. Матросаў, С. Антонаў.
 
Галоўнымі мастакамі працавалі І. Чумакоў, А. Лешчанка, У. Матросаў, С. Антонаў.
 
У тэатры працавалі [[Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь|заслужаныя артысты БССР]] — [[Ніна Калаптур]], [[Георгі Лаўроў]], [[Пётр Масцераў]], [[Ларыса Федчанка]], [[Браніслаў Баеў]], [[Валерый Філатаў]], [[Георгі Маляўскі]], [[Анатоль Жук]].
 
== Рэпертуар ==
Радок 46 ⟶ 69:
! Паводле
|-
| ''Уваходзьце, вы памыліліся дзвермідзвярыма''
| [[Надзея Птушкіна]]
| ''Пакуль яна памірала''