Даніла Сямёнавіч Варанцоў: Розніца паміж версіямі

'''Даніла Сямёнавіч Варанцоў''' ({{ДН|24|12|1886}}, [[Слаўгарад]]– — {{ДС|21|7|1965}})  — украінскі электрафізіёлаг, акадэмік [[АН Украіны]] (1957).

Скончыў [[Пецярбургскі ўніверсітэт]] (1912), спецыялізаваўся ў лабараторыі М. Я.  Увядзенскага. У 1922  г. арганізаваў кафедру фізіялогіі ў [[Смаленскі ўніверсітэт|Смаленскім універсітэце]]. У 1930  г. загадчык кафедры [[Казанскі ўніверсітэт|Казанскага ўніверсітэта]], а ў 1935-1941 1935—1941 гг. Кіеўскага медінстытута. У 1945  г. стварыў аддзел агульнай фізіялогіі ў Інстытуце фізіялогіі Кіёўскага універсітэта і ў 1956  г. лабараторыю электрафізіялогіі ў Інстытуце фізіялогіі АН УССР.

Асноўныя працы вучонага – — па электрафізіялагічным вывучэнні працэсаў узбуджэння і тармажэння ў нервовай тканцы. Адкрыў (1924) і прааналізаваў следавую электраадмоўнасць, якая ўзнікае ў нерве пасля імпульсу. Вывучаў прыроду павольных электрычных ваганняў у цэнтральнай нервовай сістэме.

Аўтар прац “Агульная«Агульная электрафізіялогія”электрафізіялогія» (1961), “Фізічны«Фізічны электратон нерваў і цягліц”цягліц» (1966, у сааўтарстве).

* Варанцоў Д. С.//Беларуская энцыклапедыя: у 18 т.: т. 4: Варанецкі – — Гальфстрым/Гал. рэд.: Г. П.  Пашкоў.–Мн-Мн., 1997.–С-С. 6.

* Варанцоў Д. С.//Памяць: гісторыка–дакументгісторыка-дакумент. хроніка Слаўгарадскага раёна.–Мн-Мн., 1999.–С-С. 510.