'''Мандала''' (літар.{{lang-sa|मण्डल}} «— ''кола, дыск»''; {{lang-bo-w|དཀྱིལ་འཁོར|dkyil 'khor}}; {{lang-mn|мандал}}) — адзін з асноўных [[будызм|будысцкіх]] сакральных сімвалаў, які адлюстроўваў мадэль светабудовы, галоўныя элементы Космасу. Звычайна ўяўляла сабой [[кола]], на якім былі выяўлены схема Сусвету і будысцкія святыя. Найчасцей падзяляецца на 12 сегментаў (нідан). Прынцып мандалы закладзены ў аснову многіх твораў старажытнаіндыйскага і старажытнакітайскага мастацтва; па сістэме мандалы распрацоўвалася схема храмавага комплексу, алтара, план горада і да т.п. У [[Японія|Японіі]] быў вядомы самабытны жывапісны тып - т.зв. «пейзажная мандала», якая апявала прыгажосць свяшчэнных месцаў Японіі - вадаспадаў, рэк, гор, азёраў.
