Розніца паміж версіямі "Вінцэнт ван Гог"

Ван Гог выязжае ў [[Брусель]], дзе вырашае стаць мастаком. У [[1881]] годзе з-за далейшых фінансавых праблем вяртаецца да бацькоў у [[Этэн]]. Там ён стварае першыя карціны, якія пазней стануць шырока вядомымі (напрыкл. «[[Сейбіт, карціна Ван Гога|Сейбіт]]»). У гэты час закахаўся ў сваю стрыечную сястру Кі Вос з дома Стрыкер, муж якой памёр. Нягледзячы на тое, што яна адкідаеадмаўляе яго заляцанні, Вінцэнт выязжае за ёй у Амстэрдам. Паводзіны ван Гога выклікаюць частыя канфлікты. Пасля сваркі наконт будучых планаў, зрывае кантакты з бацькам і пераезжае ў ГагуГаагу. Там вучыцца маляванню ў Антона Mauve. У 1882 годзе закахаўся ў Сіен Горнік з т. зв. вулічных жанчын, якая становіцца яго мадэллю і сяброўкай па жыцці. Ціск і абурэнне з боку сям'і выклікаюць у ван Гога нарастаючую дэпрэсію. У гэтым самым годзе з'яўляюцца першыя карціны напісаныя маслам.

У жніўні 1883 года ван Гог адыходзіцьсыходзіць ад Сіен, пакідае ГагуГаагу і накіроўваецца ў Дрэнтэ ў паўночнай Галандыі. Там, жывучы ў спартанскіх умовах, праводзіць шмат часу на прагулках па ваколіцах, малюючы пейзажы і сцэны з жыцця звычайных людзей. Яму не хапае сродкаў для набыцця матэрыялаў для малявання, што вымушае яго вярнуцца дадому.

Пад канец [[1883]] года згаджаецца з бацькамі і вырашае пасяліцца ў іх новым доме ў Ное. Там жыве да смерці бацькі ў [[1885]] годзе. У гэты перыяд былі створаны такія карціны як «Мёртвая натура з адчыненайразгорнутай [[Біблія]]й» або «Ядучы [[бульба|бульбу]]».

У Парыжы жыве разам з малодшым братам Тэо на Montmartre. Вялікае ўражанне на яго робяць працы [[імпрэсіянізм|імпрэсіяністаў]]. Некаторыя з іх дапамагаюць ван Гогу, сярод іх: [[Эміль БрэнрадБернар]] i [[Поль Гаген]]. Асабліва пасябраваў з [[Поль Гаген|Гаген]]ам.