Асіна: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне, шаблон
вікіфікацыя, арфаграфія
Радок 25:
|tpl = tro-28300009
}}
'''Асіна, таполя дрыжачая''' (''Populus tremula''), лістападнае [[дрэва]] [[Род (біялогія)|роду]] таполя [[Сямейства (біялогія)|сямейства]] [[Вярбовыя|вярбовых]].
 
Дрэва вышынёй да 30 м. [[Ствол дрэва|Ствол]] прамы, шаравата-зялёны. Крона невялікая, рыхлая. [[Ліст|Лісце]] круглаватае, цвёрдае, зубчастае, на доўгіх, сціснутых чараньках. [[Кветка|Кветкі]] ў паніклых цыліндрычных каташках.
 
Асіна — хуткарослая лясная парода. Жыве да 150 і больш гадоў.
 
Пашырана на ўсёй [[Беларусь|Беларусі]], утварае асінавыя лясы, распаўсюджана некалькі ўнутрывідавых форм. Асіннікі растуць пераважна на багатых супясчаных і сугліністых [[глеба]]х, часта на месцы зведзеных яловых або дубовых лясоў. Цвіце асіна ў [[красавік]]у.
 
Пупыршкі[[Пупышка|Пупышкі]] і лісце асіны выкарыстоўваюцца ў [[Медыцына|медыцыне]], [[драўніна]] ідзе на розныя вырабы, напрыклад, на [[запалкі]].
 
== Міфалогія ==
Але, асінаАсіна не належыць да шанаваных і ўлюбёных беларусамі дрэваў, хоць яе якасці шырока выкарыстоўваліся ў гаспадарчай дзейнасці і магічнай практыцы. Сырая асіна вельмі кепска гарыць, дровы з асіны не цаніліся. Затое яе драўніна не гніе; гэта выпрацавала прымхлівае да яе стаўленне, уключэнне ў матэрыялы для магічных дзеянняў, як, напрыклад, забіванне асінавага калка ў магілу нябожчыка, які блыкае непрыкаяны па начах, ды інш.
Пупыршкі і лісце асіны выкарыстоўваюцца ў медыцыне, драўніна ідзе на розныя вырабы, напрыклад, на запалкі.
 
Вонкавая рыса асіны — яе трапяткое лісце — спарадзіла этыялагічны [[міф]] на храсціянскаяхрысціянскай аснове. Паводле яго, асіна спала, калі на ёй павесіўся Юда, усвядоміўшы сваё жахлівае здрадніцтва. Прачнуўшыся, асіна вельмі спужалася вісельніка, затрэслася ад страху, і з тае пары лісце на ёй трапечацца нават без ветру. У фальклоры[[фальклор]]ы вогнішча з асінавых дроў — надзейны ачышчальны сродак ад усялякай нечысці.
Але, асіна не належыць да шанаваных і ўлюбёных беларусамі дрэваў, хоць яе якасці шырока выкарыстоўваліся ў гаспадарчай дзейнасці і магічнай практыцы. Сырая асіна вельмі кепска гарыць, дровы з асіны не цаніліся. Затое яе драўніна не гніе; гэта выпрацавала прымхлівае да яе стаўленне, уключэнне ў матэрыялы для магічных дзеянняў, як, напрыклад, забіванне асінавага калка ў магілу нябожчыка, які блыкае непрыкаяны па начах, ды інш.
 
Вонкавая рыса асіны — яе трапяткое лісце — спарадзіла этыялагічны міф на храсціянская аснове. Паводле яго, асіна спала, калі на ёй павесіўся Юда, усвядоміўшы сваё жахлівае здрадніцтва. Прачнуўшыся, асіна вельмі спужалася вісельніка, затрэслася ад страху, і з тае пары лісце на ёй трапечацца нават без ветру. У фальклоры вогнішча з асінавых дроў — надзейны ачышчальны сродак ад усялякай нечысці.
 
{{зноскі}}
Радок 44:
 
{{пачатак артыкулу:Біялогія}}
{{арфаграфія}}
 
[[Катэгорыя:Дрэвы]]
[[Катэгорыя:Вярбовыя]]