Ісак Яфрэмавіч Баляслаўскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Bot: Migrating 18 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q357815 (translate me) |
др арфаграфія |
||
Радок 41:
Навучыўся гуляць у шахматы у 9 гадоў.
У [[1938]], [[1939]] і [[1940]] Баляслаўскі выйграў тры запар чэмпіянаты [[Украіна|Украіны]]. У 1940 дэбютаваў у чэмпіянаце [[СССР]] і падзяліў 5-6-е месца з [[Міхаіл Майсеевіч Батвіннік|Міхаілам Батвіннікам]], але саступіў яму ў асабістай сустрэчы і з тых часоў марыў ўзяць рэванш. Пасля ён успамінаў, якія планы выношваў 27-гадовы славалюбівы майстар: «Вось я і вырашыў, што пры сістэматычнай працы над сабой змагу ў яго і выйграць. „[[Не такі страшны чорт, як яго малююць]]“. Пройгрышы Батвінніку двух партый у матч-турніры [[1941]] і партыі ў XIV чэмпіянаце краіны праз чатыры гады мяне ані не
У наступныя 10 гадоў Баляслаўскі пастаянна паляпшаў свае вынікі: у матч-турніры за званне абсалютнага чэмпіёна [[СССР]] ([[1941]]) заняў 4-е месца, чэмпіянаты [[СССР]]: [[1944]] — 3-е, [[1945]] і [[1947]] — 2-е і, нарэшце, у [[1950]] — вяршыня спартыўных дасягненняў — у турніры прэтэндэнтаў на сусветнае першынство ён падзяліў 1-2-е месца з [[Давід Іёнавіч Бранштэйн|Давідам Бранштэйн]]. Быў прызначаны дадатковы матч паміж імі, і тут Баляслаўскі дапусціў псіхалагічную памылку — рыхтуючыся да матчу з Бранштэйнам, ён увесь час думаў пра матч з Батвіннікам. Усяго толькі адно ачко саступіў ён Бранштэйну (6,5:7,5), але кошт гэтага ачка быў велізарны — матч за званне чэмпіёна свету, які так і застаўся марай. Многіх сучаснікаў прыцягваў камбінацыйны стыль гульні Баляслаўскага.
Радок 47:
Удзельнічаў у турніры прэтэндэнтаў ([[Цюрых]], [[1953]]), паспяхова гуляў у шэрагу турніраў — [[Горад Бухарэст|Бухарэсце]] ([[1953]]), [[Стакгольм]]е ([[1964]]), [[Дэбрэцэн]]е ([[1961]]).
Аднак усё большую схільнасць выяўляў ён да трэнерскай працы. У 37 гадоў Ісаак Баляслаўскі быў секундантам [[Васіль Васілевіч Смыслоў|Васіля Смыслова]] на пераможным для Смыслова турніры прэтэндэнтаў ([[1956]]), а праз тры гады па дапамогу да яго звярнуўся [[Тыгран Вартанавіч Петрасян|Тыгран Петрасян]]. Іх садружнасць была доўгай і плённай. У [[1963]] Петрасян перамог Міхаіла Батвінніка і стаў чэмпіёнам свету, а праз 3 гады абараніў тытул у барацьбе
З 1954 года стаў старэйшым трэнерам зборнай СССР па шахматам, з 1967 года — трэнерам Беларускай Рэспубліканскай школы вышэйшага спартыўнага майстэрства<ref name="БС"/>.
Радок 64:
{{зноскі}}
==
* Шахматный словарь / гл. ред. [[Леў Іахімавіч Абрамаў|Л. Я. Абрамов]]; сост. [[Рыгор Маісеевіч Гейлер|Г. М. Гейлер]]. — М.: Физкультура и спорт, 1964. — С. 202—203. — 120 000 экз.
* [[Аляксей Сцяпанавіч Суэцін|''Суэтин А. С.'']] Гроссмейстер Болеславский. Москва : Физкультура и спорт, 1981. 255 с. ([[Выдающиеся шахматисты мира]]).
| |||