Змены

| месца смерці = горад [[горад Цепліцы|Цепліцы]], [[Чэхія]], [[Аўстра-Венгрыя]].

'''Напалеон Феліксавіч Яленскі''' ({{lang-pl|Napoleon Jeleński}}, {{lang-ru|Наполеон Феликсович Еленский}}), {{ДН|||1810}}, вёска [[Вёска Лучыцы, Сіняўскі сельсавет|Лучыцы]], [[Мазырскі павет]], [[Мінская губерня]], [[Расійская імперыя]], — 11 мая {{ДС|||1883}}, [[горад Цепліцы|Цепліцы]], [[Чэхія]], [[Аўстра-Венгрыя]], — грамадскі дзеяч, удзельнік [[Паўстанне 1830—1831 гадоў|паўстання 1830—1831 гадоў]], адзін з кіраўнікоў [[Паўстанне ў Польшчы, Літве і Беларусі, 1863—1864|паўстання 1863—1864 гадоў]].

Належаў да каталіцкага [[Шляхта|шляхецкага]] роду [[Род Яленскіх|Яленскіх]] гербу «[[Корчак (герб)|Корчак]]», прадстаўнікі якога мелі значныя маёнткі ў [[Новагародскае ваяводства|Навагрудскім ваяводствеНовагародскім]] і [[Мазырскі павет|Мазырскім павеце]] [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]], дзе і займалі высокія земскія пасады.

Нарадзіўся ў родавым маёнтку [[Вёска Лучыцы, Сіняўскі сельсавет|Лучыцы]] [[Мазырскі павет|Мазырскага павета]] [[Мінская губерня|Мінскай губерні]] [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] ў сям'і [[Фелікс Янавіч Яленскі|Фелікса Янавіча Яленскага]] (нар.1775) і яго жонкі Камілы Янаўны-Хрызастомаўны Рдултоўскай. Яго поўнае імя, дадзенае пры хросце, Напалеон-Міхал-Ян Феліксавіч Яленскі.

Бацька Фелікс быў сынам навагрудскагановагародскага кашталяніца і [[Мазырскія павятовыя маршалкі|мазырскага павятовага маршалка]] (1795—1802) [[Ян Рафалавіч Яленскі|Яна Рафалавіча Яленскага]] (1756—1810) і яго жонкі Юсціны Абуховіч, служыў мазырскім павятовым харунжым (1797—1802), старшынём ІІ дэпартамента Галоўнага суда Мінскай губерні (1802—1805) і [[Мазырскія павятовыя маршалкі|мазырскім павятовым маршалкам]] (1805—1808).

Маці Каміла была дачкой навагрудскагановагародскага падваяводы і навагрудскагановагародскага харунжага (1768—1791) Яна-Хрызастома Антонавіча-Ежавіча Рдултоўскага (1735—1791) са [[Вёска Сноў|Снова]] і яго трэцяй жонкі графіні Францішкі Станіславаўны-Фердынандаўны [[Род Ржавускіх|Ржавускай]] (дачкі графа Станіслава-Фердынанда Ржавускага і князёўны Кацярыны [[Род Радзівілаў|Радзівіл]]).

У [[1801]]—[[1802]] упамінаецца, што за Феліксам Янавічам Яленскім у [[Мазырскі павет|Мазырскім павеце]] лічыўся спадчынны маёнтак [[Касейск]] (Касейкі) з трыма вёскамі (262 [[рэвізская душа|рэвізскія душы]]), які ў [[1838]] быў у валоданні яго маці Камілы з Рдултоўскіх Яленскай, налічваў ужо 162 мужчынскія душы і 171 жаночую і быў аддадзены ў арэнднае трыманне. Ад бацькі Феліксу перайшоў родавы маёнтак [[Лучыцы]] (фальварак Лучыцы, вёскі [[Вёска Лучыцы, Сіняўскі сельсавет|Лучыцы]], Слабада, Хойна і Рудня) у [[Мазырскі павет|Мазырскім павеце]], дзе ў [[1839]] налічвалася 238 мужчынскіх душ і 297 жаночых. У [[1814]] за Феліксам Яленскім у яго маёнтку [[Дудзічы]] ў [[Рэчыцкі павет|Рэчыцкім павеце]] [[Мінская губерня|Мінскай губерні]] налічвалася 329 рэвізскіх душ, а ў Мазырскім павеце ў яго маёнтках налічвалася 609 душ. Паводле рэвізіі [[1816]] Фелікс Яленскі валодаў маёнткам [[Дудзічы]] ў [[Рэчыцкі павет|Рэчыцкім павеце]], дзе ўжо мелася 285 душ (97 двароў), а ў [[1817]] — 329 душ.

Пасля вяртання ў [[1844]] у родны маёнтак [[Вёска Лучыцы, Сіняўскі сельсавет|Лучыцы]] ў [[Мазырскі павет|Мазырскім павеце]], займаўся гаспадаркай і нідзе не служыў. У [[1836]] паводле рэвізіі яго маёнтак Лучыцы налічваў 450 мужскіх і 490 жаночых душ. Пасля многіх год, якія мінулі з часу дзейнасці ў таемным таварыстве дваран у Мазырскім павеце, Напалеон Яленскі змяніў свае стаўленне да ідэі [[Шыман Канарскі|Шымана Канарскага]] «пасябраваць з сялянамі». Яленскі арганізаваў у сваіх маёнтках школу для сялянскіх дзяцей, якіх і сам там вучыў.