Савет Еўропы: Розніца паміж версіямі

'''РадаСавет Еўропы''' -— найстарэйшая міжнародная палітычная арганізацыя на кантыненце. Галоўнымі мэтамі РадыСавета Еўропы з'яўляюцца: абарона правоў чалавека, развіццё дэмакратыі і ўмацаванне вяршэнства права ва ўсіх краінах-сябрах Рады. Паўстанне арганізацыі датуецца 5 мая 1949 г., а колькасць яе сябраў на дадзены момант складае 47 краін "вялікай Еўропы" з агульным насельніцтвам 800 млн чалавек. Штаб-кватэра арганізацыі размешчаная ў г.Страсбург (Францыя).

Лейтматывам дзейнасці РадыСавета Еўропы з'яўляецца імкненне гарантаваць пачуццё чалавечай годнасці прадстаўнікам усіх народаў, якія насяляюць Еўропу. Шлях да акрэсленых мэтаў, паводле падставовых каштоўнасцей арганізацыі, ляжыць праз агульныя намаганні яе сябраў: у галінах тэрарызму, арганізаванай злачыннасці, карупцыі, махлярства ў кіберпрасторы, кланавання і парушэнняў біяэтыкі, гвалту ў адносінах да дзяцей і жанчын, гандлю людзмілюдзьмі.

Найбольш вартым стымулам у працы РадыСавета Еўропы з'яўляюцца ўзгодненыя па выніках паседжанняў канвенцыі - дакументы, якія гарманізуюць "стракатае" заканадаўства краін-сябраў згодна са стандартамі Рады. Самым вядомым прыкладам такой канвенцыі лічыцца Еўрапейская Канвенцыя аб абароне Правоў Чалавека і асноўных свабод, у якой апісаныя тыя правы і свабоды, якія сябры Рады абавязаліся гарантаваць сваім грамадзянам. Паза гэтай канвенцыяй, падчас дзейнасці арганізацыі былі прынятыяпрыняты больш за 200 дакументаў такога тыпу, а апроч таго - пэўная колькасць рэзалюцый, рэкамендацый для асобных краін.

Парламенцкая Асамблея РадыСавета Еўропы (ПАРЕ) - своеасаблівы "мозг" арганізацыі, бо да яго абавязкаў належыць генераванне і абмеркаванне памыслаў, якія пазней стануць падставай палітык, абавязковых да выканання на ўзроўні краін. Такая значная роля ПАРЕ чыніць яе адным з двух галоўных статутных органаў РадыСавета Еўропы, дзе прадстаўленыя інтарэсы асноўных палітычных партый, існых у дзяржавах-сябрах Арганізацыі. Такім чынам, у рамках Асамблеі адбываецца супрацоўніцтва прадстаўнікоў парламенцкіх структур 47 краін Еўропы, а ў перыяд ад 1989 г - і краін Цэнтральна-Усходняй Еўропы на правах «спецыяльна запрошаных» сябраў (ўдзел у пленарных пасяджэннях Асамблеі і ў працы яе камісій без права голасу).

У Асамблеі прадстаўленыя пяць палітычных груп: Група сацыялістаў (САЦ), Група Еўрапейскай народнай партыі / хрысціянскія дэмакраты (ЕНП / ХД), Група еўрапейскіх дэмакратаў (ГЕД), Альянс лібералаў і дэмакратаў у падтрымку Еўропы (АЛДЕ), а таксама Група аб'яднаных еўрапейскіх левых (АЕЛ). Некаторыя парламентарыі не належаць ні да адной з названых палітычных групаўгруп.

Старшыня Асамблеі абіраецца з ліку яе членаў, па традыцыі - на тры паслядоўных аднагадовых тэрміны. Старшыня і яго намеснікі (іх у цяперашні час 18), кіраўнікі пяці палітычных груп, а таксама старшыні Камісій ПАРЕ складаюць Бюро Асамблеі. Акрамя гэтага, Асамблея выбірае Генеральнага сакратара РадыСавета Еўропы, яго намесніка, Генеральнага сакратара Парламенцкай Асамблеі, суддзяў Еўрапейскага суда па правах чалавека, а таксама Камісара па правах чалавека.

* Камісія па роўнасці магчымасцяўмагчымасцей жанчын і мужчын

* Камісія па выкананні абавязацельстваў дзяржавамі-сябрамі РадыСавета Еўропы (Камісія па маніторынгу)

Дзеянне статусу "спецыяльна запрошанага" для Беларусі было прыпыненаепрыпынена 13 студзеня 1997 года.

Бюро Камісара па правах чалавека - гэта незалежная структура ў складзе РадыСавета Еўропы. Камісар адказвае за інфармаванасць насельніцтва ў справе прынцыпаў правоў чалавека і за павагу гэтых прынцыпаў з боку дзяржаў, якія ўваходзяць у Раду Еўропы. Камісар выконвае пераважна «прафілактычныя» функцыі і гэтым кардынальна адрозніваецца ад Еўрапейскага суда па правах чалавека.

З 1 красавіка 2012 года пост Камісара па правах чалавека займае Нілс Муйжніекс (Латвія). Да яго гэтуюгэту пасаду займалі Томас ХаммарбергХамарберг (2006-2012 гг.) і Альвара Хіль-Раблес (1999-2006 гг.).

Канферэнцыя міжнародных няўрадавых арганізацый аб'ядноўвае больш за 400 МНА. Яна з'яўляецца адзіным форумам для прадстаўнікоў гэтых арганізацый і забяспечвае ўстойлівую сувязь паміж палітыкамі і грамадзянскай супольнасцю. Досвед і экспертная веда міжнародных няўрадавых арганізацый ўзбагачаюцьузбагачаюць працу іншых органаў Савета Еўропы і дазваляюць палітыкам трымаць руку на пульсе праблем еўрапейскага грамадства.