Карл Фабержэ: Розніца паміж версіямі

Петэр Карл Фабержэ нарадзіўся ў [[Расійская імперыя|Расіі]] ў Санкт-Пецярбургу 30 мая 1846 года. Яго бацька — Густаў Фабержэ, паходзіў з нямецкай сям'і і быў родам з Эстоніі, а яго маці — Шарлота Юнгштэдт, была дачкой дацкага мастака. У 1842 годзе Фабержэ-старэйшы заснаваў ювелірную фірму ў Санкт-Пецярбургу.

Петэр Фабержэ падарожнічаў па [[Еўропа|Еўропе]] і першапачатковы навучаўся ў [[Горад Дрэздэн|Дрэздэне]], а затым пачаў асвойваць ювелірную справу ў франкфурцкага майстра Джозэфа Фрыдмана. Ва ўзросце 24 гадоў у 1870 годзе ён узяў фірму бацькі ў свае рукі.

У 1882 годзе на Усерасійскай мастацка-прамысловай выставе ў [[Горад Масква|Маскве]] вырабы яго фірмы прыцягнулі ўвагу імператара[[імператар]]а [[Аляксандр III, імператар расійскі|Аляксандра III]]. Петэр Карл атрымаў заступніцтва царскай сям'і і званне «ювеліра Яго Імператарскай Вялікасці і ювеліра Імператарскай Эрмітажа».

Фірма Фабержэ славілася ў Еўропе. Шматлікія сваякі імператарскай сям'і ў Вялікабрытаніі, Даніі, Грэцыі і Балгарыі атрымлівалі вырабы ў падарунак. У 1900 годзе ў Парыжы[[Парыж]]ы, Фабержэ атрымаў званне «Майстры Парыжскай Гільдыі Ювелір», а таксама яго ўзнагародзілі ордэнам Ганаровага Легіёна.

Рэвалюцыя прымусіла Фабержэ закрыць сваю фірму ў 1918 годзе. Пасля гэтага ён з'ехаў за мяжу, і памёр у горадзе Лазана ў [[Швейцарыя|Швейцарыі]] 24 верасня 1920. Пахаваны на могілках Гран-Жас ў [[Горад Каны|Канах]].