Свята-Мікалаеўская царква (Талін): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 51:
Калі ў XIV стагоддзі з'явіліся гарадскія муры, касцёл перастаў выконваць абарончыя функцыі і стаў тыповым сярэднявечным парафіяльным храмам. У 1405—1420 дабудаваны, пасля чаго атрымаў сучасны выгляд. У 1486—1493 збудаваная капліца Св. Мацвея (пазней перайменаваная ў імя Св. Антонія).
 
У часы [[Рэфармацыя|Рэфармацыі]] царква Святога Мікалая была адной з нешматлікіх, якая здолела пазбегнуць [[АбразаборстваІканаборства|разрабавання пратэстантамі]]. Уночы [[14 верасня]] [[1524]] года агрэсіўны натоўп грамадзян, спустошыўшы цэрквы Святога Олава, Пюхавайму і Святой Кацярыны ў дамініканскім кляштары, падышоў да царквы Святога Мікалая. Паводле мясцовага падання, яе дзверы былі запаяныя [[волава]]м, і жарсці сцішыліся. Пазней храм перайшоў да лютэранаў, унутранае ўбранне захавалася.
 
[[9 сакавіка]] [[1944]] падчас {{нп3|Бамбарзіроўка Таліна ў Другой сусветнай вайне|савецкага бамбарзіроўкі Таліна||Bombing of Tallinn in World War II}} будынак зведаў моцныя пашкоджанні. У будынку пачаўся пажар, шмат твораў сярэднявечнага мастацтва і дэталяў інтэр'еру загінулі. Найбольш каштоўныя экспанаты ацалелі таму, што былі загадзя вынесеныя з храму.