Альфонс Муха: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 48:
== Амерыканскі перыяд ==
У 1906 годзе Муха ажаніўся на сваёй вучаніцы Марыі Хіцілавай (у сям'і нарадзіліся дачка Яраслава і сын Іржы, пазней - вядомы журналіст, памёр у 1991 г.). Адначасова ён прымае прапанову Амерыканскага таварыства ілюстратараў і пераязджае ў ЗША, дзе жыў і працаваў да 1910 года і лічыўся найбуйнейшым мастаком сучаснасці. Аднак, нягледзячы на гучны поспех (Муха набыў сабе славу партрэтыста і аўтара вокладак ілюстраваных часопісаў), тамтэйшая жыццё прыставала да яго сваім камерцыяналізмам, і ён не парываў з марамі вярнуцца ў Чэхію. Да таго часу ён вырашыў, што яго ранейшая творчасць вычарпала сябе і задумваўся аб стварэнні грандыёзнага цыклу эпічных карцін на тэму гісторыі славян.
== Вяртанне на радзіму ==
Адразу ж пасля вяртання ў Чэхію ў велізарным Хрустальным зале замка Збірагі недалёка ад Прагі ён ўзяўся за працу. На працягу наступных васемнаццацi гадоў з-пад яго пэндзля выйшла дваццаць манументальных палотнаў, якія паказваюць пераломныя вехі ў гісторыі славянскіх народаў, у прыватнасці, «Славяне на гістарычнай радзіме», «Сімяон, цар Балгарыі», «Пропаведзь Яна Гуса», «Пасля Грунвальдскай бітвы », «Ян Каменскі пакідае радзіму» і «Адмена прыгоннага права на Русі». У гэтыя ж гады ён працуе над інтэр'ерамі самых вядомых будынкаў Прагі ў стылі мадэрн - Муніцыпальнага дома, гатэляў «Еўропа» і «Імперыял», стварае эскіз галоўнага вітража сабора Святога Віта ў Градзе. Пасля ўтварэння ў 1918 годзе незалежнай Чэхаславакіі Муха захоплены стварэннем «афіцыйнага» графічнага стылю новай дзяржавы: яго таленту належаць ўзоры першых банкнот і паштовых марак краіны, адзін з варыянтаў дзяржаўнага герба і нават урадавыя бланкі і канверты.
== Спасылкі ==
| |||