Эрык Шапялявы: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
'''Эрык Шапялявы''' (шв. Erik Eriksson, Erik XI, Erik läspe och halte; тж. Эрык Эрыксан) (1216-{{ДС|2|2|1250}}) — [[каралі шведскія|кароль Швецыі]] ў 1222-1250 гг.
Яго бацькам быў кароль Эрык Кнутсан. Маці Эрыка, каралева Рыкіца, была сястрой дацкага караля [[Вальдэмар II Пераможца|Вальдэмара II]], пасля смерці мужа ў 1216 годзе адправілася ў Данію, дзе і нарадзіла будучага шведскага караля.
У 1222 Эрык быў абраны каралём Швецыі. Праз некаторы час супраць яго выступіў Кнут Хальмгерсан Доўгі, які паходзіў з малодшай лініі роду Эрыка Святога. 28 лістапада 1229 г. ён разбіў войска Эрыка ў бітве пры Олюструме (верагодна, цяперашняя Остра ў Сёдэрманланд), і кароль быў вымушаны бегчы ў Данію. Эрык зноў вярнуў сабе карону толькі пасля смерці Кнута ў 1234 г. Аднак рэальная ўлада знаходзілася ў руках яго ярлаў, спачатку Ульфа Фасэ, затым Біргера Магнусана.
| |||