Цыкута ядавітая: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др арфаграфія
Радок 1:
{{Taxobox
| name = Цыкута ядавiтаяядавітая
| image file = Cicuta virosa.jpeg
| image title = Цыкута ядавiтаяядавітая
| image descr = Цыкута ядавiтаяядавітая
| regnum = Расліны
| divisio = [[Пакрытанасенныя]]
Радок 10:
| familia = [[Парасонавыя]]
| genus = '''Цыкута'''
| species = '''Цыкута ядавiтаяядавітая'''
| latin = {{btname|Cicuta virosa|[[L.]]}}
| wikispecies = Cicuta virosa
Радок 17:
| ncbi = 48109
}}
'''Цыкута ядавітая''', таксама '''Віхаг шалей''' (Cicúta virósa) — адна з самых атрутных раслін. Ядавітай з'яляеццаяўляецца ўся расліна, але асабліва карэнішча. Цыкута прываблівае сваім прыемным маркоўным пахам і карэнішчам, якое па смаку якое нагадваюцьнагадвае бручку або рэдзьку. 100-200 г карэнішчыкарэнішча дастаткова, каб забіць карову, а 50-100 г забіваюць авечку. З насення і карэнішча здабываюць цыкутны алей, або цыкутол. Цыкутол лічыцца атрутным, у смале кораня змяшчаецца цыкутаксін, найбольш ядавіты пачатак расліны, ужо праз некалькі хвілін пасля прыёму ўнутр яд выклікае млоснасць, ваніты і колікі у ніжняй частцы жывата, за якімі могуць рушыць услед галавакружэнне, хісткая хада, пена з рота. Зрэнкі пашыраныя, эпілептоідныя прыпадкі і курчы могуць скончыцца паралічам і смерцю. Дапамога пры атручванні - неадкладнае прамыванне страўніка воднай сумессю актываванага вугалю з танінам.
 
Раней лічылася, што [[Сакрат]] быў пакараны прыняццем соку цыкуты, аднак у цяперашні час мяркуюць больш верагодным, што Сакрат прыняў напой на аснове балігалову плямістага (Conium maculatum). Расце цыкута ля вады: на рэках, балотах, ручаях.