Карл Адольф Вернер: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{Цёзкі|Вернер}}
[[Файл:Karl Verner.jpg|thumb|Карл Адольф Вернер]]
'''Карл Вернер''' (дацк. Karl Verner; {{ДН|7|3|1846}}, [[Орхус]] - {{ДС|5|11|1896}}, [[Капенгаген]]) — дацкі мовазнавец, вядомы дзякуючы сфармуляванаму ім закону, які тлумачыць азванчанне шчылінных h, þ, f пасля германскага перамяшчэння зычных. Сёння гэты закон носіць яго імя. Карл Вернер належаў да плыні младаграматыкаў, што адбіваецца ў яго метадах, у прыватнасці - пры даследаванні выключэнняў з закона Грыма, гэта наштурхнула яго да фармулёўкі свайго закона. Атрымаўшы адукацыю ў Капенгагене, Вернер накіраваўся ў Гале, дзе працаваў бібліятэкарам у гарадскім універсітэце. У гэты час вядзе актыўную навуковую дзейнасць, сустракаецца з мовазнаўцамі Аўгустам Лескіным і Карлам Бругманам. У 1882 годзе Карл Вернер вярнуўся ва [[Капенгагенскі ўніверсітэт|ўніверсітэт Капенгагена]], дзе працаваў прафесарам славістыкі да канца свайго жыцця.