Баляслаў Грабінскі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
'''Баляслаў Грабінскі''' ({{ДН|3|8|1899}}, [[Урачыншчына]], [[Сакольскі павет]] — {{ДС|20|8|1991}}, [[Лонгвуд]], [[ЗША]]) — доктар медыцыны (дантыст), беларускі грамадскі дзеяч. Старшыня партыі [[Беларуская хрысціянская дэмакратыяБХД, 19271917|Беларуская хрысціянская дэмакратыя]], старшыня [[Беларускі Нацыянальнынацыянальны Камітэткамітэт, у Заходняй БеларусіВільня|Беларускага Нацыянальнаганацыянальнага Камітэтакамітэта ў Заходняй БеларусіВільні]].
 
Паходзіў з сялянскай сям'і. У [[1910]] годзе скончыў трохкласнае прыхадское вучылішча ў м. [[Дубровы]]. У [[1911]]—[[1914]] гадах вучыўся ў Гродзенскай гімназіі. Сябра [[Гродзенскі гурток беларускай моладзі|Гродзенскага гуртку беларускай моладзі]]. У [[1918]] годзе працягваў вучобу ў Гродзенскай польскай гімназіі. Пасля скончыў медыцынскі факультэт [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта]].
 
У [[1922]]/[[1923]] навучальным годзе абраны ў праўленне [[Беларускі Студэнцкістудэнцкі Саюзсаюз|Беларускага Студэнцкагастудэнцкага Саюзасаюза]]<ref>[http://czasopis.pl/czasopis/2009-03/art-19 Быў у нас такі дохтар…] Лена Казлоўская. [[Czasopis]] Nr 03/2009</ref>.
 
Працаваў асістэнтам кафедры анатоміі медыцынскага факультэта [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта]]. Трымаў уласную практыку як доктар-дантыст.
Радок 9:
Матэрыяльна дапамагаў беларускім арганізацыям, найперш [[Беларускае навуковае таварыства, 1918|Беларускаму навуковаму таварыству]], дзе быў намеснікам старшыні, [[Беларускі музей у Вільні|Беларускаму Музею імя І. Луцкевіча]], фундаваў беларускія выданні.
 
Старшыня партыі [[БХД, 1917|Беларуская хрысціянская дэмакратыя]], старшыня [[Беларускі нацыянальны камітэт, Вільня|Беларускага Нацыянальнаганацыянальнага Камітэтакамітэта ў Заходняй БеларусіВільні]]. Заснавальнік [[БІГіК]].
 
У [[1943]] годзе пасля эвакуацыі Магілёўскага Медыцынскагамедыцынскага Iнстытутаінстытута ў [[Новая Вілейка|Новую Вілейку]] быў запрошаны на кiраўнiка кафедры анатомii. Старшыня [[Беларускі нацыянальны камітэт, Вільня|Беларускага нацыянальнага камiтэта ў Вiльнi]].
 
[[6 верасня]] [[1943]] года арыштаваны літоўцамі і інтэрнаваны ў лагер [[Правянішкі]].
 
У кастрычніку [[1944]] году прызначаны старшым урачом Першага Кадравагакадравага Батальёнабатальёна [[Беларуская краёвая абарона|БКА]]<ref>[http://zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=280 Дакументы i матэрыялы сабраныя i падрыхтаваныя для публікацыі [[I. КасякомКасяк]]ом, прагледжаныя і апрабаваныя для друку камісіяй Беларускай Цэнтральнай Рады пад кіраўніцтвам праф. Р. Астроўскага]. [[Лондан]] [[1960]]</ref>.
 
Пасля вайны — у [[ЗША]]. Працягваў медыцынскую практыку, быў актыўны ў жыццi дыяспары: сябра [[Рада БНР|Рады БНР]], сябра [[БІНіМ|Беларускага Iнстытутаінстытута Навукiнавукi іМастацтваі мастацтва]], сябра Беларуска-Амерыканскагаамерыканскага Згуртаваннязгуртавання. Друкаваўся ў спецыялiзаваным часопiсе беларускiх медыкаў на чужыне «Медыцынская Думкадумка».
 
Першым заўважыў пад час падарожжа ў [[Італія|Італію]] «Партрэт Скарыны ў Падуі», зроблены ў [[1942]] годзе італьянскім мастаком [[Джакома Форна]] ў так званай «Зале Сарака» славутага [[Падуанскі ўніверсітэт|Падуанскага ўніверсітэта]]<ref>[http://zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=556 НАТАТКІ МАСТАЦТВАЗНАЎЧАЙ СКАРЫНІЯНЫ]. [[Віктар Шматаў]]</ref>.