Беларуская іканапісная школа (XVI — XVIII стагоддзі): Розніца паміж версіямі

Беларускі іканапіс — адзін з унікальных складнікаў сусветнай мастацкай культуры. Працэс яго станаўлення і росквіту ў сваёй самабытнасці расцягваецца на некалькі стагоддзяў<ref name="ПНТ">[http://artmuseum.by/ru/research/podrazdel/prodolzhenie-narodnyix-tradiczij-belorusskoj-ikonopisi-v-zhivopisi-xx-veka.-%28na-primere-proizvedenij-m.z.-shagala%29 ПРОДОЛЖЕНИЕ НАРОДНЫХ ТРАДИЦИЙ БЕЛОРУССКОЙ ИКОНОПИСИ В ЖИВОПИСИ XX ВЕКА. (На примере произведений М. З. Шагала)] {{ref-ru}}</ref>. Беларуская школа іканапісу займае значнае месца ў культуры славян. Традыцыі мастацтва Візантыі і Старажытнай Русі, якія былі асіміляваныя беларускай культурай (IX—XIV стст) былі аб'яднаны са стылістычнымі асаблівасцямі заходнееўрапейскага мастацтва — эпохі Адраджэння (XIV—XVI стст), барока (канец XVI—XVIII стст), класіцызм (пазнейдругой паловы XVIII ст.)<ref name="БШІ">[http://www.belarusguide.com/culture1/religion/icons/index.html Belarusian School of Icon Painting] {{ref-en}}</ref>.

Беларусь з'яўляецца захавальніцай позневізантыйскай мастацкай традыцыі 15 стагоддзя, прадстаўленай грэчаскай візантыйскай або італа-крыцкай школай, па азначэнні вядучых прадстаўнікоў рускай візантыстыкі пачатку 20 стагоддзя {{Не перакладзена 3|Нікадзім Паўлавіч Кандакоў|Н. П. Кандакова|ru|Кондаков, Никодим Павлович}} і {{Не перакладзена 3|Мікалай Пятровіч Ліхачоў|М. П. Ліхачова|ru|Лихачёв, Николай Петрович}}. У 15 стагоддзі гэтая традыцыя была добра вядомая на беларускіх землях і аказала ўплыў на фарміраванне мясцовай школы іканапісу<ref name="ВТ">[http://church.by/resource/Dir0151/Dir0153/ О. Д. Баженова. Византийская традиция в белорусском искусстве 15 века] {{ref-ru}}</ref>. Для сучаснікаў «крыцкая манера» была вышэйшай ацэнкай іканапіснайіканапіснага творытвору. Пра гэта гаварылася ў адным з самых значных кіраўніцтваў па тэхніцы іканапісу {{Не перакладзена 3|Дыянісій з Фурны|Дыянісія з Фурны|ru|Дионисий Фурноаграфиот}}<ref name="ВТ"/>. Аднак, у адрозненне ад славянскіх іканапісных традыцый беларускія майстры пачалі карыстацца светлаценямі для выяўлення формы<ref name="БШІ"/>. Яны пачынаюць мадэляваць аб'ём, рабіць глыбіню і перспектыву. Гэтыя тэндэнцыі добра ілюструецца такімі творамі XVI ст., як [[Ікона Святой Параскевы]] і [[Абраз Хрыста Уседзяржыцеля]]<ref name="БШІ"/>.