Лінгва франка: Розніца паміж версіямі

 

== Паходжанне тэрміна ==

Гістарычнае паняцце лінгва франка ўпершыню стала выкарыстоўвацца для абазначэння [[змешаная мова|змешанай мовы]], на якой некалі размаўлялі ў міжземнаморскім рэгіёне. Гэтая назва ўяўляе сабой італьянскі пераклад [[Арабская мова|арабскага]] lisan al-ifrang, арабская ж назва ўзнікла з-за таго, што яшчэ з часу крыжовых паходаў арабы называлі ўсіх заходнееўрапейцаў франкамі; франкскімі яны называлі і раманскія мовы.

 

== Гісторыя ==

Адной з першых надрэгіёнальных моў стала [[кайнэ]], якая выкарыстоўвалася ў якасці агульнага дыялекту ў войсках [[Аляксандр Македонскі|Аляксандра Македонскага]].

 

== Прыклады ==

На постсавецкай прасторы ў якасці лінгва франка выступае [[руская мова]]. У [[Афрыка|Афрыцы]] прыкладамі лінгва франка могуць служыць такія мовы, як [[суахілі]], хаўса і бама.

 

Часта ў ролі лінгва франка выступаюць [[піджын]]ы, аднак у яе якасці могуць выкарыстоўвацца і паўнавартасныя мовы, які не з'яўляецца роднымі ні для адной з этнічных груп, якія выкарыстоўваюць яе (прыкладам можа служыць [[англійская мова]], якая выкарыстоўваецца як лінгва франка ў многіх краінах [[Брытанская садружнасць|Брытанскай Садружнасці]]).

 

 

== Літаратура ==

* Вайнрайх У. Языковые контакты. — 1979.

* Heine B. Status and Use of African Lingua Francas. — 1970. ISBN 3-8039-0033-6