Шатландцы: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Frantishak (размовы | уклад) |
Frantishak (размовы | уклад) |
||
Радок 127:
Пасля заключэння ў [[1603]] г. уніі паміж [[Англія]]й і Шатландыяй англіскі ўрад пачаў ганенні [[прэсвітарыянства|прэсвтарыянскай]] [[царква|царквы]] Шатландыі. Ганенні прынялі асабліва шырокі размах пры [[Карл I Сцюарт|Карле I]] ([[1625]] – [[1649]] гг.), яны вымушалі шматлікіх шатландцаў пакідаць радзіму. Адным з месцаў, найбольш прывабных для выгнаннікаў, стала [[Рэч Паспалітая]], і ў прыватнасці ВКЛ, дзе [[Радзівілы]], магутныя магнаты свайго часу, спавядалі блізкі да прэсвітарыянству [[кальвінізм]] і старанна ўкаранялі яго ў сваіх валоданнях. Толькі на Беларусі кальвінісцкія храмы і школы меліся ў [[Берасцейскае ваяводства|Брэсцкім ваяводстве]], [[Віцебск]]у, [[Лідскі павет|Лідскім павеце]], [[Ашмяны|Ашмянскім]] земстве, [[Навагрудак|Наваградку]], [[Мінск]]у, [[Капыль|Капыле]], [[Дзяржынск|Койданове]], [[Слуцк]]у, [[Шклоў|Шклове]] і ў шэрагу іншых месцаў.
У рэестры купцоў [[Пінск]]а, складзеным у 1620–ые гг., пералічаныя чатыры шатландцы: “Стамляла Олешкович, шот, Пётр Шимкович, шот, Олешко Охремович, шот, Луцъя Литвинович шот”. У гэтым славянскім гучанні імёнаў няма нічога дзіўнага: згаданы вышэй Георг Лермант у рускіх крыніцах "перахрышчаны" у Юрыя Андрэева; у… справе [[Вільня|Віленскага]]
Да 1630-ым гг. адносіцца з'яўленне шатландскіх рамеснікаў і гандляроў у Слуцку. Яны заснавалі тут прэсвітарыянскую абшчыну і, як аднадушна адзначаюць згаданыя крыніцы, значна ажывілі мясцовы гандаль, вывозілі тавары ў Расію, Польшчу, [[Германія|Германію]] і [[Нідэрланды|Галандыю]].
У першай чвэрці XVII ст. шатландцы трывала замацаваліся ў Вільні. Запіс Віленскага
==Зноскі==
| |||