Гідрастатыка: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artificial123 (размовы | уклад)
Новая старонка: '{{Механіка суцэльных асяроддзяў}} '''Гідрастатыка''' - раздзел Механіка суцэльных асяроддз...'
 
др clean up, replaced: атэнцы → афіняне, ''' - → ''' —, афінянеял → атэнцыял, асцяў → асцей, гэтую → гэту (2) using AWB
Радок 1:
{{Механіка суцэльных асяроддзяў}}
 
'''Гідрастатыка''' - раздзел [[Механіка суцэльных асяроддзяў|фізікі суцэльных асяроддзяў]], які вывучае раўнавагу [[Вадкасць|вадкасцяўвадкасцей]], у прыватнасці, у поле цяжару.
 
Перш за ўсё, карысна параўнаць гідрастатыку з тэорыяй пругкасці, якая вывучае раўнавагу цвёрдых тэл. У адрозненне ад цвёрдага цела, вадкасць не «трымае» зрухавыя напружання. Менавіта таму ў вадкасці не можа існаваць анізатрапіі высілкаў, а значыць замест шматкампанентнага тэнзару, напружання ў вадкасці апісваюцца адзінай велічынёй - ціскам. Адсюль выцякае [[закон Паскаля]]: ціск, які аказваецца на вадкасць, перадаецца вадкасцю аднолькава ва ўсіх напрамках.
Радок 7:
Асноўны закон гидрастатыкі для тоўшчы вадкасці - залежнасць ціску ад глыбіні, які для нясціскаемай вадкасці ў аднастайным поле цяжару мае выгляд <math>P = \rho g h</math>/ З гэтага закона варта роўнасць узроўняў у сазлучаных сасудах, '''[[закон Архімеда]]''': на цела, пагружанае ў вадкасць, дзейнічае сіла, якая выштурхвае <math>F = \rho g V</math>, дзе <math>\rho</math> - шчыльнасць вадкасці, а <math>V</math> — аб'ём цела, пагружанага ў вадкасць.
 
Наглядна ўявіць сабе закон Архімеда можна наступным чынам. Замена цела змешчанага ў вадкасць на саму гэтуюгэту вадкасць нічога не зменіць для навакольнага цела вадкасці. Пры гэтым вадкасць-заменнік будзе бязважкай, паколькі яна ідэнтычная астатняй вадкасці і іншай вага азначаў бы рух уверх ці ўніз і магчымасць атрымання энергіі з нічога. А паколькі вадкасць-заменнік «на паветры» важыла б якраз столькі, колькі пакладзена па законе Архімеда, <math>\rho g V</math>, то менавіта гэтуюгэту [[Вага|вагу]] цела, пагружанае ў вадкасць, губляе.
 
Форма [[свабодная паверхня|свабоднай паверхні]] вадкасці вызначаецца камбінацыяй знешніх сіл (перш за ўсё, сіл прыцягнення) і сіл паверхневага нацяжэння. Для вялікіх мас вадкасці пераважаюць сілы прыцягнення і свабодная паверхню прымае форму эквіпатэнцыяльнай паверхні, а пры памерах парадку або менш сантыметра (для прэснай вады) вызначальнымі з'яўляюцца капілярныя сілы.