Гідрастатыка: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{Механіка суцэльных асяроддзяў}} '''Гідрастатыка''' - раздзел Механіка суцэльных асяроддз...' |
др clean up, replaced: атэнцы → афіняне, ''' - → ''' —, афінянеял → атэнцыял, асцяў → асцей, гэтую → гэту (2) using AWB |
||
Радок 1:
{{Механіка суцэльных асяроддзяў}}
'''Гідрастатыка'''
Перш за ўсё, карысна параўнаць гідрастатыку з тэорыяй пругкасці, якая вывучае раўнавагу цвёрдых тэл. У адрозненне ад цвёрдага цела, вадкасць не «трымае» зрухавыя напружання. Менавіта таму ў вадкасці не можа існаваць анізатрапіі высілкаў, а значыць замест шматкампанентнага тэнзару, напружання ў вадкасці апісваюцца адзінай велічынёй - ціскам. Адсюль выцякае [[закон Паскаля]]: ціск, які аказваецца на вадкасць, перадаецца вадкасцю аднолькава ва ўсіх напрамках.
Радок 7:
Асноўны закон гидрастатыкі для тоўшчы вадкасці - залежнасць ціску ад глыбіні, які для нясціскаемай вадкасці ў аднастайным поле цяжару мае выгляд <math>P = \rho g h</math>/ З гэтага закона варта роўнасць узроўняў у сазлучаных сасудах, '''[[закон Архімеда]]''': на цела, пагружанае ў вадкасць, дзейнічае сіла, якая выштурхвае <math>F = \rho g V</math>, дзе <math>\rho</math> - шчыльнасць вадкасці, а <math>V</math> — аб'ём цела, пагружанага ў вадкасць.
Наглядна ўявіць сабе закон Архімеда можна наступным чынам. Замена цела змешчанага ў вадкасць на саму
Форма [[свабодная паверхня|свабоднай паверхні]] вадкасці вызначаецца камбінацыяй знешніх сіл (перш за ўсё, сіл прыцягнення) і сіл паверхневага нацяжэння. Для вялікіх мас вадкасці пераважаюць сілы прыцягнення і свабодная паверхню прымае форму эквіпатэнцыяльнай паверхні, а пры памерах парадку або менш сантыметра (для прэснай вады) вызначальнымі з'яўляюцца капілярныя сілы.
|