Фізічная кінетыка: Розніца паміж версіямі

'''Фізічная кінетыка''' ({{lang-grc|κίνησις}} - [[рух]]) - мікраскапічная тэорыя працэсаў у нераўнаважных асяроддзях. У кінетыцы метадамі [[Квантавая фізіка|квантавай]] або класічнай [[Статыстычная фізіка|статыстычнай фізікі]] вывучаюць працэсы пераносу [[Энергія|энергіі]], [[Імпульс|імпульсу]], [[зарад]]у і рэчывы ў розных фізічных сістэмах ([[газ]]ах, [[Плазма|плазме]], [[Вадкасць|вадкасцях]], [[Цвёрдае цела|цвёрдых целах]]) і ўплыў на іх знешніх палёў. У адрозненне ад [[Тэрмадынаміка|тэрмадынамікі]] нераўнаважных працэсаў і [[Электрадынаміка суцэльных асяроддзяў|электрадынамікі суцэльных асяроддзяў]], кінетыка зыходзіць з ўяўленні аб малекулярнай будове разгляданых асяроддзяў, што дазваляе вылічыць з першых прынцыпаў кінетычныя каэфіцыенты, дыэлектрычныя і магнітныя пранікальнасці і іншыя характарыстыкі суцэльных асяроддзяў. Фізічная кінетыка ўключае ў сябе кінетычную тэорыю газаў з нейтральных [[атам]]аў або [[Малекула|малекул]], статыстычную тэорыю нераўнаважных працэсаў у плазме, тэорыю з'яў пераносу ў цвёрдых целах ([[дыэлектрык]]ах, [[метал]]ах і [[паўправаднік]]ах) і вадкасцях, кінэтыку магнітных працэсаў і тэорыю кінетычных з'яў, звязаных з праходжаннем хуткіх часціц праз рэчыва. Да яе ж адносяцца тэорыя працэсаў пераносу ў квантавых вадкасцях і звышправадніках і кінетыка [[Фазавы пераход|фазавых пераходаў]].