Франсіска Хіменес дэ Сіснерас: Розніца паміж версіямі

Кіруючыся ўвагай да ўнутранай рэлігійнасці, Сіснерас патрабаваў не фармальнага, а шчырага і сапраўднага служэння Богу і царкве. У рэчышчы павеваў эпохі ён аддаўся навуковаму вывучэнню [[Біблія|Бібліі]], і ў 1514—1517 гадах была завершана арганізаваная ім праца над [[Камплютэнская Паліглота|Камплютэнскай паліглотай]] — тэкстам [[Свяшчэннае Пісанне|Свяшчэннага Пісання]] на [[старажытнаяўрэйская мова|старажытнаяўрэйскай]], [[грэчаская мова|грэчаскай]] і [[лацінская мова|лацінскай]] мовах, над якімі працавалі лепшыя знаўцы старажытнасцей, [[Рэнесансны гуманізм|гуманісты]] Х. дэ Вергара, [[Антоніа дэ Небрыха]], П. Каранель і іншыя, што дазволіла ўбачыць біблейскія тэксты без пазнейшых скажэнняў.

 

 

 

Рэлігійная няцерпнасць Сіснераса прыводзіла шмат людзей на касцёр [[інквізіцыя|інквізіцыі]], тым больш, што з [[1507]] года ён займаў пасаду [[вялікі інквізітар|вялікага інквізітара]]. Ужо ў [[Гранада|Гранадзе]] ён звярнуўся да гвалтоўнай хрысціянізацыі [[іслам|мусульман]], а пазней у Паўночнай Афрыцы мячом звяртаў маўраў у [[каталіцтва]], асабіста ўдзельнічаючы ў арганізаваным ім [[крыжовыя паходы|паходзе]]. Гл. [[Марыскі]].