Монакультура: Розніца паміж версіямі

'''Монакультура''' (ад {{lang-la|mono}} — адзіны і {{lang-la|cultura}} — вырошчванне, развіццё) — спосаб [[раслінаводства]], пры якім на адным участку пастаянна і бесперапынна вырошчваецца адна і тая ж культура без выканання [[севазварот]]у. Монакультура стварае пастаянную аднастайную нагрузку на грунты, з-за чаго яны аднабакова высільваюцца, напрыклад, працяглае вырошчванне [[збожжа]]вых на адной і той жа плошчы збядняе глебу пераважна [[фосфар]]ам, [[буракБуракі|буракоў]]оў, [[бульба|бульбы]] — [[калій|каліем]], [[бабы|бабоў]] — фосфарам і [[кальцый|кальцыем]]. Таксама монакультура прыводзіць да памяншэння ўтрымання [[гумус]]у, спрыяе [[эрозія глебы|эрозіі]] і г.д.. Следствам монакультуры з'яўляецца значнае, да 2 разоў, змяншэнне [[ураджайнасць|ўраджайнасці]]. Паляпшэнне апрацоўкі зямлі праз унясенне ўгнаенняў не можа цалкам кампенсаваць негатыўны ўплыў монакультуры. Акрамя таго, пастаяннае існаванне на адной і той жа вобласці пасеву пэўнай расліны спрыяе размнажэнню і ўкараненню ў гэтай мясцовасці характэрных для дадзенай культуры хвароб, [[паразіты|паразітаў]], насякомых-шкоднікаў, грызуноў і г.д.. Монакультура з'яўляецца прыметай прымітыўнай [[агратэхніка|агратэхнікі]] і недаразвітасці [[сельская гаспадарка|сельскай гаспадаркі]]. У сувязі з інтэнсіфікацыяй земляробства ад монакультуры сучасныя гаспадаркі адмовіліся на карысць севазвароту.