Вікіпедыя

Раіса Андрэеўна Баравікова: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др clean up, replaced: (1932)| → , 1932| (3) using AWB
Няма тлумачэння праўкі
Радок 2:
 
== Біяграфія ==
Нарадзілася ў сям'і служачага. Працавала літсупрацоўнікам у Быхаўскай раённай газеце «Маяк Прыдняпроўя». Скончыла аддзяленне мастацкага перакладу Літаратурнага інстытута ў Маскве (1971). Працавала рэдактарам кінастудыі «[[Беларусьфільм]]» (1971—1972). У 1972—1977 г.1972—77 — карэспандэнт газеты [[Літаратура і мастацтва (1932)|«Літаратура і мастацтва»]], у 1983—1988 г.1983—88 — літкансультант рэдакцыі газеты «[[Чырвоная змена]]». У 1996—2000 гадах намеснік, у 2000—2002 гадах галоўны рэдактар часопіса [[Алеся (1924)|«Алеся»]]. Галоўны рэдактар часопіса [[Маладосць (1953)|«Маладосць»]] (2002—2011). Супрацоўніца газеты [[Літаратура і мастацтва (1932)|«Літаратура і мастацтва»]] (2011—2012).
 
Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] (з 1977).
 
== Творчасць ==
Дэбютавала ў друку ў 1960 г. Аўтар зборнікаў паэзіі «Рамонкавы бераг» (1974), «Слухаю сэрца» (1978), «Такое кароткае лета» (1981), «Адгукнуся голасам жалейкі» (1984), «Каханне» (1987), «Пад небам першага спаткання» (1990). Аўтар аповесці «Кватарантка» (1980), кніжкі казак і апавяданняў для дзяцей «Галенчыны „Я“, альбо Планета Цікаўных Хлопчыкаў» (1990), зборніка апавяданняў «Вячэра манекенаў» (2002). Перакладае з рускай, украінскай і польскай моў.
Дэбютавала ў друку ў 1960 годзе. У зборніках паэзіі «Рамонкавы бераг» (1974), «Слухаю сэрца» (1978), «Такое кароткае лета» (1981), «Адгукнуся голасам жалейкі» (1984), «Каханне» (1987), «Пад небам першага спаткання» (1990), «Люстэрка для самотнай» (1992) дамінуе тэма кахання, прага высокага духоўнага ідэалу, роздум пра час, абавязак перад сваім народам, долю жанчыны, пошук чалавечага шчасця. Эпізоды беларускай гісторыі адлюстраваны ў вострасюжэтнай драматычнай паэме «Барбара Радзівіл» (1992).
 
Самая істотная рыса паэтычнай творчасці — гранічная адкрытасць душы, прачулая музыка слова. Вершы і паэмы надзвычай эмацыянальныя, напоўненыя экспрэсіяй, вызначаюцца вытанчанасцю лірычных пачуццяў. Падсумаваннем яе творчай працы можна лічыць кнігі выбранай паэзіі «Сад на капялюшыку каханай» (1998), «Дрэва для райскай птушкі» (2007).
 
Аўтар аповесці «Кватарантка» (1980) пра моладзь, пошукі свайго месца ў жыцці. Выдала кніжку казак і апавяданняў для дзяцей «Галенчыны „Я“, альбо Планета Цікаўных Хлопчыкаў» (1990), зборнік апавяданняў «Вячэра манекенаў» (2002). Аўтар п'ес «Барбара Радзівіл» (паст. 1994), «Пятля часу» (1996).
 
Перакладае з рускай, украінскай і польскай моў.
 
== Прэміі і ўзнагароды ==
* Літаратурная прэмія СП БССР імя А. Куляшова (1988) за кнігу лірыкі «Каханне».
* Дзяржаўная прэмія Беларусі (1993).
 
== Літаратура ==
Радок 21 ⟶ 29:
 
{{DEFAULTSORT:Баравікова Раіса}}
[[Катэгорыя:АсобыБеларускамоўныя паэты]]
[[Катэгорыя:Члены Саюза пісьменнікаў СССР]]▼
[[Катэгорыя:Пісьменніцы Беларусі]]▼
[[Катэгорыя:Пісьменнікі Беларусі]]▼
[[Катэгорыя:Пісьменнікі паводле алфавіту]]
[[Катэгорыя:Перакладчыкі Беларусі]]▼
[[Катэгорыя:Беларускамоўныя пісьменнікі]]
[[Катэгорыя:Дзіцячыя пісьменнікі паводле алфавіту]]
▲[[Катэгорыя:ПісьменніцыДраматургі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Паэты Беларусі]]
▲[[Катэгорыя:Пісьменнікі Беларусі]]
▲[[Катэгорыя:Перакладчыкі Беларусі]]
▲[[Катэгорыя:Члены Саюза пісьменнікаў СССР]]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Раіса_Андрэеўна_Баравікова"