Іван VI: Розніца паміж версіямі

Фармальна царстваваў першы год свайго жыцця пры рэгенцтве перш [[Эрнст Іаган Бірон|Бірона]], а затым уласнай маці [[АннаГанна Леапольдаўна|АнныГанны Леапольдаўны]]. Імператар-немаўля быў зрынуты [[Лізавета Пятроўна, імператрыца расійская|Лізаветай Пятроўнай]], правёў усё жыццё ў зняволенні і быў забіты ў 23-гадовым узросце пры спробе яго вызваліць.

Пасля смерці імператрыцы [[Ганна Іванаўна, імператрыца расійская|Ганны Іванаўны]] сын [[АннаГанна Леапольдаўна|АнныГанны Леапольдаўны]] (пляменніцы Ганны Іаанаўны) і прынца [[Антон Ульрых Браўншвейгскі|Антона Ульрыха Браўншвейг-Брэверн-Люнебургскага]] двухмесяцовыдвухмесячны Іван Антонавіч быў абвешчаны [[імператар]]ам пры [[рэгент]]стве герцага Курляндскага [[Эрнст Іаган Бірон|Бірона]].

Нарадзіўся ён у самім канцы праўлення АнныГанны Іаанаўны, таму пытанне аб тым, каго прызначыць [[рэгент]]ам, доўга мучыла імператрыцу якая знаходзілася пры смерці. АннаГанна Іаанаўна жадала пакінуць трон за нашчадкамі свайго бацькі [[Іван V, цар і вялікі князь усяе Русі|Івана V]] і вельмі турбавалася, як бы ён не перайшоў у будучыні да нашчадкаў [[Пётр I, імператар расійскі|Пятра I]]. Таму ў завяшчанні яна абгаварыла, што спадчыннікам з'яўляецца Іаан Антонавіч, а ў выпадку яго смерці — іншыя дзеці [[АннаГанна Леапольдаўна|АнныГанны Леапольдаўны]] у парадку старшынства, калі яны народзяцца.

Праз два тыдні пасля ўзыходжання немаўля ў краіне адбыўся пераварот, у выніку якога [[гвардыя|гвардзейцы]], узначаленыя [[фельдмаршал]]ам [[Хрыстафор Мініх|Мініхам]], арыштавалі Бірона і адхілілі яго ад улады. Новым рэгентам была абвешчана [[АннаГанна Леапольдаўна|маці імператара]]. Няздольная кіраваць краінай і жыўшая ў ілюзіях АннаГанна паступова перадала ўсю сваю ўладу Мініху, а пасля ёю завалодаў [[Генрых Іаган Фрыдрых Астэрман|Астэрман]], які адправіў фельдмаршала ў адстаўку. Але праз год адбыўся новы пераварот. Дачка [[Пётр I, імператар расійскі|Пятра Вялікага]] [[Лізавета Пятроўна|Лізавета]] з [[Праабражэнскі полк|праабражэнцамі]] арыштавала Астермана, імператара, яго бацькоў і ўсіх іх набліжаных.

Спачатку [[Лізавета Пятроўна, імператрыцы расійская|Лізавета]] намервалася выправадзіць «Брауншвейгскую сям'ю» з [[Расійская імперыя|Расіі]] (так было афіцыйна загадана ў маніфесце, які абгрунтоўваў яе права на пасад), але раздумала, спалохаўшыся, што за мяжой яна будзе небяспечная, і загадала пасадзіць у турму былую рэгентшу і яе мужа. У [[1742]] г. у таямніцы для ўсіх уся сям'я была пераведзена ў прадмесце [[Горад Рыга|Рыгі]] — [[Даўгаўгрыва|Дзюнамюндэ]], затым у [[1744]] г. у [[Араніенбург]], а пасля, далей ад мяжы, на поўнач краіны — у [[Халмагоры]], дзе маленькі Іван быў цалкам ізаляваны ад бацькоў. Доўгія паўночныя паходы моцна адбіліся на здароўе АнныГанны Леапольдаўны: у [[1746]] годзе яна памерла.