Ной: Розніца паміж версіямі

'''Ной''' — дзесятыдзясяты і апошні з [[біблія|біблейскіх]] дапатопных патрыярхаў. Паводле яўрэйскага тэксту Бібліі нарадзіўся ў 1056 ад [[стварэнне свету|с.с.]], паводле хрысціянскага — у 1662 ад с.с. Паводле біблейскага падання, ён жыў у часы, калі ўсё [[чалавецтва]] паддалося разбэшчанасці, за што бог вырашыў знішчыць яго [[сусветны патоп|сусветным патопам]], за выключэннем праведнага Ноя і яго сям'і. У выніку чаго Ной стаў родапачынальнікам новага, пасляпатопнага чалавецтва, а праз сваіх сыноў зрабіўся родапачынальнікам [[расы|рас]], якія вядуць сваё паходжанне ад імя яго сыноў ([[семіты]], яфеты або [[арыйцы]], [[хаміты]]). Ад патопу 600-гадовы Ной выратаваўся дзякуючы пабудаванаму ім па загаду бога [[Нояў каўгэч|каўчэгу]] даўжынёю ў 300, шырынёю ў 50 і вышынёю ў 30 локцяў, на які былі таксама ўзяты прадстаўнікі ўсіх відаў [[жывёлы|жывёл]]. Гэты дзівосны карабель вандраваў па вадзе 40 дзён, пакуль не спыніўся нябесны лівень. Апавяданне пра Ноя трапіла на старонкі Бібліі, відаць, з запазычаных яе аўтарамі больш старажытных [[шумер]]скіх і [[вавілонія|вавілонскіх]] міфалагічных сказанняў.<ref>Скарына Ф. Творы:… С. 150.</ref>