Эва Перон: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 33:
Марыя Эва Ібаргурен нарадзілася [[7 мая]] [[1919]] года ў мястэчку Лос-Тольдас [[правінцыя Буэнас-Аййрэс|правінцыі Буэнас-Айрэс]]. Яна была малодшай з пяці пазашлюбных дзяцей Хуана Дуартэ, уладальніка невялікай жывёлагадоўчай фермы, і яго служанкі Хуаны Ібаргурен, якая паходзіла з беднай сям'і імігранта- баска.
 
Ва ўзросце 12 гадоў Эва, неасцярожна сеўшы каля катла з кіпячым аліўкавым алеем, атрымала моцныя апёкі твару і рук. Доктар, якога выклікалі да дзяўчынцы, сказаў, што, хутчэй за ўс ўсё, у яе застануцца жахлівыя шрамы, аднак калі праз месяц бінты былі зняты, лекарам заставалася толькі ўздыхнуць з здзіўленнем. Твар і рукі былі пакрытыя белай здаровай скурай, без адзінага рубца.
 
У [[1926]] годзе Хуан Дуартэ загінуў у аўтамабільнай аварыі, пасля чаго жыццё Хуаны і дзяцей рэзка змянілася. Законная жонка з дзецьмі, якія належалі да багатага памешчыцкай клану, прад'явілі правы на спадчыну, і «пабочная сям'я» пазбавілася хаты. Хуана здолела ўладкавацца з дзецьмі ў суседнім мястэчку Хунін. Нягледзячы на зневажальнае ў вачах многіх становішча «безмужней ўдавы», Хуана змагла знайсці тром старэйшым дочкам забяспечаных мужоў, а сына ўладкаваць на ваенную службу ў сталіцу. Малодшая ж дачка, з вялікім спазненнем скончыўшы пачатковую школу, абвясціла, што хоча з'ехаць у сталіцу і стаць актрысай.
 
У студзені [[1935]] года Марыя з'ехала ў [[Буэнас-Айрэс]] на цягніку. Яна стала працаваць у невялікай акцёрскай трупе, якая выступала ў невялікіх сталічных тэатрыках і гастралявала ў іншых гарадах, — такіх калектываў у тыя гады ў сталіцы было мноства. Ужо ў [[сакавік]]у [[1935]] года яна дэбютавала ў малюсенькай ролі ў сталічным тэатры «Камедыя». Прафесійна Марыя Эва Ібаргурен, або Эва Дуартэ, як яна стала сябе называць на сцэне, ніколі і нічому не вучылася, не наведвала курсаў акцёрскага майстэрства. Вышынь акцёрскага майстэрства так ніколі і не дасягнула. Між тым яна стала працаваць мадэллю ў рэкламе, дзе яна дабілася прыкметных поспехаў. Некаторыя часопісы, у тым ліку якія пісалі пра тэатр і кіно (напрыклад, «Сінтонія», «Антена» і інш), сталі час ад часу змяшчаць на вокладках яе фатаграфіі.
 
== Актрыса ==