Вікіпедыя

Бляшаная кафедра: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Радок 11:
Цэнтральнай фігурай украінскай абшчыны ў Вініпегу ў той час быў [[Кірыл Генік]] (1857-1925). Ён прыбыў з Галіччыны, скончыў Украінскую Акадэмічную гімназію ў [[Горад Львоў|Львове]] і на працягу кароткага часу вывучаў права ў Чарнавіцкім універсітэце. <ref name="Martynowych, Orest T 1924. page 170">Martynowych, Orest T. Ukrainians in Canada: The Formative Period, 1891-1924. Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, University of Alberta, Edmonton, 1991, page 170.</ref> Генік быў сябрам украінскага пісьменніка [[Іван Якаўлевіч Франко|Івана Франко]], аўтара казкі «Ліс Мікіта», намінаванай на [[Нобелеўская прэмія па літаратуры|Нобелеўскую прэмію па літаратуры]]. Вядома, што Генік быў сведкам на вяселлі Франко і , верагодна, падзяляў сацыялістычныя погляды Франко і ўхваляў яго з'едлівую сатыру на тагачаснае духавенства. Лічыў пазбаўленне насельніцтва ад духавенства і зямельную рэформу спосабам вызвалення сялян ад прыгнёту памешчыкаў, якія трымалі зямлю ў сваіх руках у змове з іерархіяй царквы. Пасля прыбыцця ў Канаду Генік стаў першым украінцам, што атрымаў пасаду ва Урадзе Канады. Ён працаваў іміграцыйным агентам і адказваў за рассяленне пасяленцаў у іх гомстедах. Стрыечны брат Геніка, Іван Бодруг (1874-1952), і сябар Бодруга Іван Негрыч (1875-1946) таксама прыбылі з вёскі Бярозава з-пад Каламыі , дзе былі настаўнікамі пачатковай школы. <ref name="Martynowych, Orest T 1924. page 170"/> Гэтая тройца складала ядро інтэлігенцыі ва ўкраінскай суполцы і была вядомая як Бярозаўская Тройца. Толькі Генік, старэйшы з іх траіх, быў жанатым . Яго жонка Паліна (народжаная Цюркоўська) была дачкой святара, адукаванай жанчынай. Муж і жонка мелі трох сыноў і тры дачкі. <ref>Hryniuk, Stella. Dictionary of Canadian Biography Online, www.biographi.ca/EN/009004-119.01-e.php?id_nbr=8154</ref>
 
ІншайДругой ключавой асобай быў епіскап Серафім, чыё (сапраўднае імя было Стэфан УстволськийУстволські). Справа скончылася тым, што УствольськогоУстволськага пазбавіліпазбавіў сану на расійскім СвятымСвяшчэнны сінодамСінод Рускай уПраваслаўнай Царквы ў [[Горад Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбургу]]. Гэта Але яго гісторыя пачынаецца з моманту, калі па асабістыхўласнай прычынах, ініцыятыве ён адправіўся на Афон, дзе быў асвячоны пасвячоны ў [[епіскап|епіскапскі]]скі сан святым“Свяцейшым АнфімАнфімам”, які самсвярджаў, аб'яўляўшто сябез’яўляецца біскупамепіскапам. Існуе падазрэнне, што святы Анфім высвеціўпасвяціў УствольськогоУстволського на злосць [[цар|цару]]а, паколькі ў тыя часы паміж царом і СвятымСвяшчэнным сінодамСінодам адбывалася барацьба за кіраваннемкантроль над Рускай праваслаўнайПраваслаўнай царквойЦарквой. <ref name="ukr">Mitchell, Nick. Ukrainian-Canadian History as Theatre in The Ukrainian Experience in Canada: Reflections 1994, Editors: Gerus, Oleh W.; Gerus-Tarnawecka, Iraida; Jarmus, Stephan, The Ukrainian Academy of Arts and Sciences in Canada, Winnipeg, page 226</ref> Пасля освяченнняпасвячэння ў біскупамепіскапы Серафім адправіўся ў Паўночную Амерыку, дзе ненадоўга спыніўся ва ўкраінскіх святароў у [[Горад Філадэльфія|Філадэльфіі]]. На часПадчас прыбыцця ва ў Вініпег у яго ён не належаў ні да [[Руская праваслаўная царква|Рускай праваслаўнайПраваслаўнай царквыЦарквы]], ні да якой-небудзь іншай. УкраінскіУкраінцы ў прэрыях прынялі яго як вандроўнага святога па традыцыі, пачатайшто мае пачатак яшчэ з вытокаў хрысціянства. <ref>Mitchell, Nick. The Mythology of Exile in Jewish, Mennonite and Ukrainian Canadian Writing in A Sharing of Diversities, Proceedings of the Jewish Mennonite Ukrainian Conference, «Building Bridges», General Editor: Fred Stambrook, Canadian Plains Research Center, University of Regina, 1999, page 188.</ref>
 
Яшчэ адным чалавекам, прымала ўдзел у падзеях, якія прывялі да стварэння Бляшаны Кафедры, быў памочнік Серафіма Макарый Марчанка. Марчанка выконваў функцыі дыякана і Кантара, дапамагаючы Серафіму ў набажэнствах, якія ён добра ведаў. Ён прыбыў з Серафімам са Злучаных Штатаў. Архібіскуп Ланжевен з Санкт-Баніфацыя быў кіраўніком рымска-каталіцкай епархіі ў Заходняй Канадзе, працуючы ў непасрэдным кантакце з [[Папства|Папам]] у [[Ватыкан|Рыме]]. Ён лічыў, што яго святары былі больш чым дастатковымі для патрэбаў украінскага насельніцтва.<ref>Martynowych, Orest T. Ukrainians in Canada: The Formative Period, 1891-1924. Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, University of Alberta, Edmonton, 1991, page 184.</ref> Сваю ролю адыгралі таксама доктар Уільям Патрык, кіраўнік [[Прэсвітэрыянства|пресвитерианского]] Манитобского каледжа ў Вініпегу, Ліберальная партыя Манітобы і рускія праваслаўныя місіянеры.
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Бляшаная_кафедра"